Ik begrijp het even niet
En we noemen hem… Adolf. Ik herinner me het nog goed.
Het was een kort verhaal dat ons werd voorgelezen op de middelbare school. Een verhaal om te illustreren dat monsters een warme wieg kunnen hebben gehad. Niet allemaal – denk Dutroux, zelf misbruikt en gedeformeerd in zijn complete zijn.
Maar niet iedere bad guy was voorbestemd voor het slechte pad. Ik denk aan de film ‘We need to talk about Kevin’. De titel deed mij in eerste instantie heel romcom-achtig aan. Beetje ‘There’s something about Mary’, weet je nog? Maar het betrof hier een ander koekje. Eva, de moeder van Kevin, beziet haar leven. Ooit was ze reisjournaliste en nu heeft ze een baantje vlakbij de gevangenis. De gevangenis waar haar zoon Kevin huist na een massacre die hij heeft aangericht op de middelbare school. Eva bezoekt Kevin elke dag, maar als ze heel eerlijk is, kan ze niet echt van hem houden.
Ik denk aan de ouders van Michael P. Hoe kun je leven in de wetenschap dat de jongen wiens flesjes jij warmde en achter wie jij aanrende toen hij ‘ja, ja, ja het lukt, goed zo recht houden’ voor het eerst zonder zijwieltjes fietste, de verkrachting en dood van een jong meisje op zijn geweten heeft?
Gisteren verscheen er weer een sujet voor de rechter. Angelo S. uit Den Bosch kreeg een proces achter gesloten deuren. Omdat hij nog zo jong is. Ik slik de zin ‘Niet te jong om een meisje van 14 met voorbedachte rade te vermoorden’ maar even weg, maar ik voel mijn vuisten ballen. Savannah Dekker werd vorig jaar juni vermoord gevonden in een sloot. In de kamer van Angelo lagen spullen van Savannah. En op zijn computer stonden aanwijzingen voor een plan om haar te vermoorden.
Tijdens de rechtszaak nam de vader van Angelo het woord. Dat hij zo ontzettend te doen heeft met de familie van Savannah. Dat hij dat op deze plek gezegd wilde hebben. Dat het zenuwslopend is voor hen allemaal. Dat er alleen maar verliezers zijn.
Hij vervolgt: “Ik ben hier om te horen hoe het zit, want ik weet het allemaal ook niet meer.”
Ik hoop dat er iemand in de buurt was om de vader van Angelo S. een ontzettende knuffel te geven.
Door: Pleuntje van der Horst
