Goed nieuws voor
suikerpatiënten
Het lijkt wel science fiction. Maar dat is het dus niet meer.
Op haar achtste werd Sophie ziek. Ze voelde zich hondsmoe, wilde niet meer eten en was zo misselijk als een kat. Aanvankelijk dachten haar ouders aan een griepje. Totdat Sophie van haar stokje ging en met spoed naar het ziekenhuis werd gebracht. Daar werd de diagnose diabetes type 1 gesteld en daarmee kreeg de kleine Sophie eigenlijk levenslang. Want diabetes type 1 is een vergissing van je afweersysteem. Dat vernielt de cellen die normaal insuline maken, of legt ze stil. Waardoor Sophies lichaam dus totaal geen insuline meer aanmaakt. Aangezien ze zonder doodgaat is ze veroordeeld tot het injecteren van insuline. Een paar keer per dag moet ze haar bloedsuiker meten om te weten hoeveel insuline er op dat moment nodig is. Zonder haar insulinepen kan ze de deur niet uit.
Robin Koops lijdt, net als Sophie en ongeveer 100.000 andere Nederlanders (waarvan zo’n 20.000 jonger dan achttien jaar) eveneens aan diabetes type 1. En ook hij heeft moeten leren dealen met een leven van continue prikken, meten, spuiten en rekenen. Maar Robin Koops gaf zich niet zomaar gewonnen. Dus begon hij, er vast van overtuigd dat ‘dit anders moest kunnen’, nu vijftien jaar geleden met de ontwikkeling van een apparaat dat zijn leven een stuk aangenamer zou maken: de kunstmatige alvleesklier. Het lijkt wel science fiction. Maar dat is het dus allang niet meer.
De eerste versie van Knoops’ kunstalvleesklier bestond uit twee grote kasten. Die werden teruggebracht tot een apparaat ter grootte van een schoudertas en nu is het een klein, draagbaar kastje dat hij supermakkelijk bij zich kan dragen. Technisch is zijn vinding helemaal af. Het is alleen nog wachten op een certificering, en die krijgt hij als de laatste testfase positief uitvalt. Als alles goed gaat komt de kunstmatige alvleesklier dan ook volgend jaar ter beschikking van andere patiënten, en dit is hoe hij werkt: de kunstalvleesklier koppelt een pomp aan een continue glucosemeter. Die meet voortdurend wat de suikerwaarde is. Hij stuurt de pomp aan om de juiste hoeveelheid hormonen, insuline en glucagon af te geven. Complicaties nemen sterk af doordat de waardes veel stabieler blijven.
‘Een enorme verlichting,’ zegt Koops. ‘Want dat kastje regelt alles.’
Gefeliciteerd Robin! Sophie kan niet wachten totdat ze over je kunstmatige alvleesklier kan beschikken. En met haar nog heel veel andere patiënten.
Door: Brigitte Bormans
Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.
