Franska.nl

Kampoverlevende Wim Alosery overlijdt nét voor 4 mei

Wim Alosery overleefde drie concentratiekampen, waaronder het afschuwelijke Neuengamme. Hij zou op 4 mei tijdens Dodenherdenking spreken over zijn leven, over de oorlog, over die tijd.

Maar de 94-jarige Wim is niet meer. Hij is in Hamburg overleden. Hij was daar aanwezig om te spreken over wat hij allemaal heeft meegemaakt en om een krans neer te leggen om zijn vrienden uit die tijd te herdenken. En dat is heftig. 

Want wat heeft hij veel meegemaakt. Wim werd in 1944 opgepakt wegens ‘werkweigering’: hij wilde niet in een Duits werkkamp werken en vluchtte daarom. “Mensen worden er letterlijk doodgewerkt, sterven er door uitputting, longontsteking of tyfus.” Hij gaat terug naar Nederland, maar tevergeefs. Ze vinden hem weer en pakken hem op. Hij belandt in een volgend concentratiekamp.

En er gebeurt meer: Wim was een van de weinige overlevenden van scheepsramp Cap Arcona, een Duits cruiseschip. Samen met twee andere schepen en maar liefst 7000 gevangenen werd dit schip de diepte van de zee in gejaagd. Slechts 500 mensen overleefden deze ramp, onder wie Wim. 

Hij is 21 jaar als hij terugkomt in Amsterdam. De oorlog is voorbij, maar hij houdt zijn verhalen voor zichzelf. Hij wil zijn familie en vrienden niet nog meer belasten met zijn persoonlijke ervaringen, omdat het feest is in het land. We zijn een vrij land; Wim blijft stil. 

Wim overleefde het ondenkbare en mocht de leeftijd van 94 halen. Maar zijn verhaal kan hij niet meer vertellen. “Het is wrang dat hij vannacht is overleden. Ik had hem zo gegund dat hij zijn verhaal nog had kunnen doen”, zegt zijn biograaf Frank Krake tegen NOS. Frank heeft een jaar lang samen met hem gewerkt aan zijn biografie en zegt dat Wim vooral een boodschap van liefde wil uitdragen, niet een waarin haat centraal staat. “Hij voelde zich vereerd en zag enorm uit naar de ontmoeting met het koningspaar. Het open oor voor zijn verhaal vond hij fantastisch.” Als eerbetoon aan Wim gaat nu Frank alsnog het verhaal van Wim vertellen tijdens de herdenkingsdienst. “‘Als jij een ander haat, dan heb je er vooral zelf last van.’ Die uitspraak is heel tekenend voor hem”, aldus Frank.

Wij gaan luisteren. Met een extra brok in onze keel. En wat zullen we aan Wim denken, aan zijn leven, aan zijn vrienden en zijn familie. Opdat zijn verhalen nog maar heel vaak verteld mogen worden.