Franska.nl

Je zo ergeren aan het geluid van een lekkende kraan dat je er een onderzoek naar start. Overdreven? Niet dus. Toen de Britse fysicus Anurag Agarwal bij een collega bleef logeren deed hij geen oog dicht door een druppende kraan op zolder. Samen besloten ze dit wetenschappelijk aan te pakken. Want hoe kan het nou zo zijn dat een paar druppels water zoveel lawaai kunnen maken?

De twee maakten een laboratoriumopstelling, met een ultrasnelle camera. Door de camera konden ze zien hoe complex de ergernis was. De lekkende druppels veroorzaakten niet alleen golfjes, maar ook een holte die zich weer snel wil sluiten. Terwijl het water opspat, wordt onder de holte een luchtbel ingevangen. De Utrechtse natuurkundige Marcel Minnaert had tachtig jaar geleden al beweerd dat die luchtbel het geluid maakt. En Argawal zag dat hij gelijk had. De druppels vallen namelijk zonder geluid en het gespetter gebeurt ook in stilte. Maar door de beweging van het water gaat de luchtbel vibreren.

Toch is het ook niet de trilling die het geluid maakt. In het blad Nature schrijft natuurkundige Argawal dat de luchtbel het wateroppervlak boven zich in trilling brengt. Denk dan aan een membraan van een luidspreker waardoor het geluid zich kan verspreiden. Dit werkt hetzelfde. Met een roerstaafje kon Argawal voorkomen dat er überhaupt een luchtbel ontstond. Als hij dat deed, bleef het stil, en zo bewees hij zijn stelling.

Daarnaast verzon Argawal ook een tweede oplossing om het geluid van de lekkende druppels te voorkomen, namelijk afwasmiddel. De luchtbel wordt gevormd door de oppervlaktespanning die de holte wil sluiten. Door een druppel afwasmiddel te gebruiken was die spanning weg.

Zo hé, wat een onderzoek naar het geluid van een lekkende kraan. Wie maakt voor zoiets onderzoeksbudget vrij? Dan moet het geluid je wel heeeeel erg irriteren. Hadden die mannen niks beters te doen? Blijkbaar niet. Ik denk dat ik hun manier van denken nooit volledig zal begrijpen…

Maar dat van die druppel afwasmiddel, die onthouden we. Drup, drup, afwasmiddel . . . stilte!