Mannen kunnen niet zoeken
Nou ja, laat ik het zo zeggen… ze kunnen wel zoeken, maar ze kunnen niet vínden. Hoe vaak ik het thuis niet meemaak dat iets ‘echt níét in de koelkast staat’. Terwijl het bijvoorbeeld gewoon even achter een ander potje staat. Of dat dingen zomaar ‘verdwenen’ zijn. ‘Laatst stond het nog hier’. En dat ‘laatst’ is dan rustig een paar maanden geleden.
Ooit had ik het erover met een collega-vrouw. Zij wist het verschil tussen een man en een vrouw die iets zoeken in de koelkast heel mooi voor te doen.
Een vrouw doet het volgens haar zo:
1: Ze doet de deur open
2: Ze blijft gewoon rechtop staan, beweegt haar ogen heen en weer, ziet wat ze zoekt en pakt het.
En dan een man:
1: Hij doet de deur open
2:Hij beweegt zigzaggend, steeds verder door de knieën zakkend, van links naar rechts, ondertussen het hoofd ook nog heen en weer bewegend. En kan het niet vinden. Nou jaaa…héél soms wel natuurlijk, maar die bewegingen horen er bij hem gewoon bij.
Alleen dit schouwspel al. Moet je voor de grap eens aan een vriendin voordoen. Wedden dat ze het herkent?
Vrouwen zijn geneigd dingen op een manier in kasten en koelkasten te zetten, waarbij ze het regelmatigst gebruikte voorwerp vooraan zetten. Voor mannen zou het volgens mij een stuk handiger zijn als kasten en vooral koelkasten zo ondiep waren, dat alles alleen maar náást elkaar zou staan, in plaats van soms ook achter elkaar. Betekent dus een heel nieuw soort koelkast. Heel ondiep en een keer of drie zo breed.
Waarom is dat ding nog niet uitgevonden eigenlijk? Of heb ik dat zojuist gedaan? Misschien ziet het er nog wel heel leuk uit ook. Met meer deuren en als we toch bezig zijn dan ook meteen van glas? Kun je als vrouw gewoon vanaf je keukenstoel omkijken en zeggen waar iets staat. Superhandig.
Is er even een man die zoiets kan maken? Je helpt er echt je soort/lotgenoten mee.
Door Franska
Fotografie: Esmée Franken. Visagie: Charlotte van Gulik, Haar: Isabella Greuter
