1 kilometer te hard? Zijn ze helemaal betoeterd
In Huize Smit ben ik de Sjaak waar het gaat om bekeuringen. Hoe ik ook mijn best doe, ik rijd altijd te hard. En dan niet twintig kilometer ofzo. Nee, slechts vijf of zes. En dan toch een boete. Zo niet leuk.
Maar de kans dat ik nog meer bekeuringen in de bus krijg is inmiddels enorm gestegen. Want sinds de maximumsnelheid op sommige wegen 130 kilometer per uur is geworden, werden die vijf of zes kilometer wel een dure grap.
Blijkbaar vond het kabinet de flitsmarge te groot en hebben ze die teruggeschroefd naar 131 kilometer per uur. Dus als ik op die snelwegen maar één kilometertje per uur te snel ga, heb ik zo, pats, een bekeuring aan m’n broek. En die ene kilometer te hard is echt niks hè, die zie ik niet eens op het snelheidsmetertje in mijn auto.
En ik ben heus niet de enige die zo af en toe op de bon gaat. Sinds 2016 zijn er al zo’n kwart miljoen boetes uitgeschreven. Moet je nagaan, wat een chagrijn er bij een kwart miljoen mensen zit. Die hebben op een dag allemaal een bekeuring in de bus gekregen voor die stomme ene kilometer. Geen wonder dat de politiebonden vrezen dat het draagvlak voor bekeuringen verdwijnt.
Was ik juist zo blij dat ik op sommige snelwegen eindelijk een beetje harder mocht, rijd ik nog steeds honderdtwintig omdat ik geen zin heb in die boetes. Ik koop liever leuke laarsjes. Want die ene kilometer te hard kostte in 2018 al elf eurootjes. En daar komt ook nog eens negen euro administratiekosten bij. Hoezo administratiekosten?! Er zit heus geen politieagent met de hand al die bonnen uit te tikken hoor, dat is allemaal geautomatiseerd.
Ja zeg, zo kan ik ook mijn centjes verdienen…