Zag je iets aan me?
Janny: Tja, als je twee dagen voor de opnames met je hoofd tegen een deur knalt… Dus werd ik nu zelf als het ware gedecoreerd, zodat al die blauwe plekken werden verdoezeld.
Het was een spannende halve finale. De bakkers liggen dit jaar heel dicht bij elkaar en ik heb al vaker gezegd: het gaat er soms niet om wie het beste bakt maar wie de eerste steken laat vallen.
Het grappige is dat Hans en Marjolein heel precies en geconcentreerd werken en tegelijkertijd beiden twijfelen of de opdracht wel goed genoeg is, terwijl Gwen en Ine sneller overtuigd van hun eigen kwaliteit en kúnnen zijn, maar soms ook slordiger werken of eerder tevreden zijn. Maar kwaliteit hebben ze allemaal en ze verrassen ook elke keer weer.
Meer dan eens heb ik mijn oprechte bewondering uitgesproken over de hoge kwaliteit van onze bakkers.
Want ga er maar eens aanstaan zoals bij de spektakelopdracht. Een ontwerp maken dat niet alleen origineel is, maar waar je de anderen mee verslaat en ons moet overtuigen. Een fraai uitziend baksel dat perfect uitgevoerd moet worden én lekker smaakt en in drie uur moet staan als een huis. Ik vond ze allemaal geweldig ook al was de een mooier uitgevoerd of lekkerder dan de ander.
Dus je begrijpt onze discussie op het laatst. We leggen alle plussen en minnen naast elkaar en als we niet zeker zijn, proeven we beiden opnieuw om er altijd tevreden en met een glimlach uit te komen. Dat Robèrt en ik elkaars bloed wel kunnen drinken is een grap die André makkelijk kan maken omdat het heel ver van de waarheid af ligt.
En mocht je je afvragen waarom ik deze uitzending iets matter in reactie en nogal wat witter was? Ik stond daar met een forse hersenschudding en een breuk van mijn oogkas. Er was zelfs een ligbedje op de set.
Ik had twee dagen voor de opnames een aanvaring met een stalen deur gehad. Gestruikeld met een hete kop thee in mijn handen. En in plaats van die kop gewoon uit mijn handen te laten vallen, probeerde ik mijn evenwicht te bewaren. En zo knalde ik dus linea recta met gebogen hoofd ter hoogte van mijn oogkas tegen de openstaande stalen deur.
En die gaf niet mee… geen millimeter. En daar lig je dan, even ‘out’, met daarna als eerste gedachte: Ooh nee, als mijn gezicht maar niet openligt. Ik kan toch niet met hechtingen in beeld…
Ik ga geen foto’s laten zien van hoe arme Viviënne haar best heeft moeten doen die laatste uitzendingen. Maar het is een klein wonder dat ze alles zo weggewerkt heeft. Van oog tot jukbeen kleurde het van bijna zwart-blauw naar groen en geel. Maar ze kreeg het weggeschminkt, mijn held én steun en toeverlaat. Dus je merkt: ook achter de schermen wordt er op hoog niveau creatief gedecoreerd.
Fotografie: Roland Reinders en privébeeld.
Janny van der Heijden draagt graag jurken, pakjes en hoge hakken. Bekend als stijlvol jurylid van ‘Heel Holland Bakt’ en presentatrice van ‘Landinwaarts’, schrijft ze dagelijks over eten, drinken en koken en proeven. Ze heeft twee zoons en is oma van twee kleindochters. De komende weken houdt Janny ons op de hoogte van het wel en wee in de tent van HHB.
