Op een dag zak je door de bank. En dan mag je een nieuwe. Dan móét je een nieuwe. Maar welke? Ik ben nogal een pietlut met wat ik mooi en niet mooi vind. En ik wil alle opties eerst de revue laten passeren. Sterker nog: eigenlijk wil ik niets kopen als ik er niet verliefd op ben. Daar is tegenwoordig zelfs nog een extra regel bijgekomen die ik van Monique geleerd heb: denk eerst goed na of dit geen bevlieging is, of je het over twintig jaar nog steeds mooi vindt. Tijdens de woonbeurs in Milaan liep ik tegen een bank op, die gemaakt is door Moroso en bedacht door de mensen van Diesel, het modemerk. Verliefd.
Natuurlijk gooide de witte die daar in de presentatie stond hoge ogen, maar met twee katten die steeds in de tuin lopen… Hij was er gelukkig ook in een jeanskleur. Ook heel mooi.
Intussen zijn de twee modderpoot-katten overleden (snik). En hebben we nu Missi en Sippi. Ja, inderdaad, hun namen komen van Mississippi, ik had het daar van de week al over de bakermat van de Delta-blues. Nou die twee nieuwe snuiters bij wie wij nu in huis wonen,
hebben nog geen stap buiten gezet, dus geen modderpoot te bekennen. Dat niet. Maar ze weten van het materiaal van de bank in een paar maanden tijd een soort boucléstof te maken. Je kent het wel, van die stof met heel veel lusjes eraan. Stelletje klojo’s. En je dan met zo’n koppie aankijken van: Oh! Zeg dat dan eerder! Of erger nog: Ik deed helemaal niks, is er iets? Die tip dat ik over twintig jaar nog steeds verliefd op deze bank moet zijn, was dus niet nodig geweest. Dat probleem hebben meneer en mevrouw de huisgenoot al verholpen.
Door Franska
Fotografie portret: Esmee Franken. Visagie: Linda van Ieperen. Haarstylist: Mandy Huijs.
Heb jij de kerstboom al staan?
