Franska.nl

‘Je staat vast op de zwarte lijst bij de Appie,’ denkt mijn man

Zou het echt?

Mixen mag bij de snackgroenten die in de bonus zijn. Ik pak de tomaatjes, de komkommertjes en de radijsjes die met z’n drieën voor vijf euro weg mogen. Bij de zelfscankassa krijg ik controle. ‘U bent vergeten om de radijsjes te scannen, mevrouw.’ Ik zeg dat me dat sterk lijkt. ‘Kan gebeuren,’ zegt het meisje onverstoord. ‘We scannen gewoon alles even opnieuw. Zo gebeurd.’ De hele kar wordt leeggehaald en omgekeerd en de hele mikmak wordt opnieuw tegen het licht gehouden. Ik blijk de komkommertjes drie keer gescand te hebben in plaats van alle mini’s apart en dat blijkt niet de bedoeling te zijn in verband met het bijhouden van de voorraad. ‘Kan gebeuren.’

 

Ik voel me alsof ik betrapt word en dat is gek.

 

Een flink aantal bezoekjes aan de Appie verder word ik er weer uitgepikt. ‘Even een kleine controle.’ Bij de in plastic verpakte ‘vers’ gesneden oude geitenkaas in plakken loop ik tegen de lamp. Ik heb er één twee keer gescand in plaats van allebei apart. ‘Ja?’ De prijzen blijken niet allemaal precies gelijk te zijn, vandaar. ‘Kan gebeuren. We scannen gewoon alles even opnieuw. Zo gebeurd.’

 

Ik sta erbij en kijk ernaar. Een beetje gek.

 

Twee, hooguit drie bezoekjes aan de Appie later ben ik wéér de Sjaak. Dit keer voel ik me meteen betrapt en dat is niet gek. Eén artikel – het stuk Parmezaan ook nog – ben ik vergeten te scannen – écht vergeten. Ik vloek binnensmonds en probeer niet rood te worden. ‘Kan gebeuren,’ zegt ze vriendelijk en hoppa gaat mijn hele kar weer opnieuw door de scan.

 

Meteen bij het eerste het beste volgende Appie-bezoek ben ik weer de uitverkorene voor ‘even een korte controle’ wat wil zeggen dat er niet één artikel wordt overgeslagen. Omdat ik de hele kar zelf al had staan uitpluizen voordat ik mijn bonuskaart scande, kan ik opgelucht ademhalen. Maar bij de auto aangeland bedenk ik dat ik mijn eeuwige oude geitenkaas vergeten ben. Met niets dan dat ene artikel licht toch weer die boodschap op de display op dat ik mogelijk gecontroleerd kan worden, wat prompt gebeurt.

 

‘Je staat op de zwarte lijst,’ volgens mijn man. Zou die echt bestaan? En zo ja: zouden de meisjes van de zelfscankassa dan een signaal krijgen waardoor ze meteen mijn voorgeschiedenis weten? Of zijn de algoritmes zodanig ingesteld dat ik niet openlijk als een recidivist te boek sta?