Zorg dus vooral dat je op je moeder lijkt

 

Meisjes, ik waarschuw maar alvast, maar er komt een dag en dan gaat het volgende gebeuren:

 

Je wordt wakker en probeert rechtop te gaan zitten in je bed, en dan gaat dat ineens een stuk strammer. Strammer dan gisteren, zeg maar. Je worstelt jezelf dan alsnog verticaal, ziet dat de borsten wat later volgen, maar oké, je bent toch nog gereed om op te gaan staan. 

 

Je helpt jezelf dan in staande positie, probeert een stap te zetten, en denkt ineens: verdorie, wat zijn mijn enkels stijf. Maar na een paar stappen wordt dat dan weer minder, dus ach… dat negeer je dan maar weer. 

 

Maar daarna loop je naar de badkamer, en dán gebeurt het. Je wordt hels!

 

Want heeft nou iemand vannacht de spiegel zomaar hoger gehangen? Wat flauw! 

 

Maar helaas, lieve meisjes, dat is dan niet het geval. Het is gewoon het moment waarop je je realiseert dat je iets bent gekrompen. Dat je dus jarenlang trots bent op je BMI die zo keurig onder de 25 blijft, maar dat je na het invullen van je werkelijke lengte ineens op 26.3 staat. Zó’n moment!

 

Potverdorie, zeg. Wat een rotochtend. 

 

Maar het ergste moet dan nog komen. Je gaat namelijk wat meer op je tenen staan, om goed in die spiegel te kunnen kijken, en dan plotseling zie je het. Ook dat nog! Je taille is ook nog gestolen vannacht. Voor je gevoel ging je gisteravond naar bed met een soort van rondingen op de heupen, en kommetjes rond je middel, maar nu ineens loopt alles kaarsrecht rechtdoor. Je bent een soort van vierkant geworden. En dat in één nacht! Pffff.

 

Je rent dus meteen de badkamer weer uit. Je vindt het wel weer genoeg voor vandaag en besluit in bed te kruipen met de dekens voor minstens drie dagen over je hoofd, om zo je dosis zelfmedelijden warm te houden. 

 

Maar dan voel je het volgende! 

 

Drie dagen? Zei je nou drie dagen?? Dat kan helemaal niet! Je kunt dus wel denken dat dit je gaat helpen, maar langer dan drie minuten moet je nu echt niet meer wachten met plassen hoor. Rennen dus!  

 

Je sjeest die badkamer dus weer in, kijkt nog even opzij of die spiegel nog steeds zo raar hangt , en dan schrik je je pas echt het leplazerus. Want daar staat ze ineens! 

 

Zo maar uit het niets staat ze daar en kijkt je aan. Je moeder! In die spiegel dus. 

 

Godsamme! Je bent dus tóch verworden tot een kopietje van je moeder, terwijl dat nou juist het enige was wat je al die tijd hebt proberen te voorkomen. Alles vond je best, maar niet dát! En waarom niet? Omdat je als de dood was dat mannen je dan nooit meer aantrekkelijk zouden vinden. 

 

Maar weet je dames? Ik heb goed nieuws! Dat geldt namelijk niet meer voor alle mannen. Heus! 

 

Er zijn namelijk steeds meer mannen die daar nou juist op vallen. Ik noem geen namen hier, maar ik proost daar (als hint) wel even op. En ik zeg ook: laten we ons voortaan vooral op díe exemplaren gaan concentreren dan. Laten we die andere kerels dan maar gewoon links laten liggen, en ons gaan storten op die steeds groter wordende groep jongemannen die juist gaat voor wat méér vrouw. Voor wat meer ervaring, wat meer rust, en een ietsepietsie meer van zijn eigen moeder en schoonmoeder. 

 

Want je hoort het steeds vaker, en vandaag las ik zelfs van een man die zijn schoonmoeder zwanger had gemaakt tijdens de huwelijksreis. Tsssss.

 

De moeder had de bruiloft betaald voor haar dochter, en ze vond dat ze daarna dus ook het recht had op het consumeren van dat huwelijk. Nou jaaaaa zeg. 

 

En wij maar denken dat we aan de botox moeten om er beter uit te zien dan onze moeders. 

 

Maar dat is dus helemaal niet zo! Dat is nu juist wat mannen zoeken! 

 

Wat zijn we dom geweest, hè?! Niet meer druk om maken dus!

Door: Tineke

Tineke is schrijfster van de boeken “Toch?” en “Stof Genoeg” en ze blogt ook zo nu en dan. Ze woont op het platteland met één (leuke) man, twee (lieve) kinderen, drie (onbespeelde) muziekinstrumenten, vier (wisselende) mantelzorgprojecten, een (bijna) vijfde boek, haar zesde (luie) kat, en (dus) ongeveer zeven muizen.

Afbeelding van Tineke