Lees jij al etiketten?
Dit boek over zin en onzin in de supermarkt zouden we eigenlijk allemaal moeten lezen…
Met één ding heb ik in ieder geval best wel mazzel: hoewel 50+ heb ik nog steeds geen leesbril nodig. Ik herken op vijf meter afstand weliswaar geen hond meer, maar de kleine lettertjes kan ik (bij voldoende licht, dat wel) nog steeds lezen. Dat is handig. Zeker in de supermarkt.
Want ik heb een nieuwe hobby. Of nou ja, hobby is misschien een beetje groot woord, laat ik het nieuwe bezigheid noemen. Sinds kort lees ik etiketten. Met een reden. Anders was ik er nooit aan begonnen. De kwaaltjespraat zal ik je besparen (waarom ik daar een hekel aan heb lees je hier), maar ik heb last van dingen. Gaat over lactose en gluten. Gedoe.
Omdat ik nogal kritisch ben en het vertik om me knollen voor citroenen te laten verkopen, wordt zoiets bij mij dan meteen weer een hele studie. Ga ik allerlei boeken raadplegen. Na een zaterdagochtend vullend bezoek aan een van mijn favoriete boekwinkels, Scheltema in Amsterdam, kwam ik thuis met ‘Zin en onzin in de supermarkt, over kopen en eten’ van onderzoeksjournalist Loethe Olthuis.
Ideaal! Echt waar. Vooral als je af en toe simpel wordt van wat alle foodgoeroes over je uit menen te moeten storten. Dan zou je de supermarkt toch bijna niet meer in durven, dat ziekmakende oord vol verderf… In dit boek wordt 100% helder gemaakt wat er allemaal in de schappen ligt en hoe gezond of juist ongezond dat voor ons is.
Het maakt echt niet uit of je een schepje kristalsuiker of een slokje agavesiroop neemt
Zo is alle paniek over de aan veel producten toegevoegde suiker echt overdreven. En… helemaal goed om te weten: voor je lichaam is alle suiker hetzelfde, of je nou een schepje kristalsuiker of agavesiroop neemt. Ik knap dus altijd reuze op van dit soort berichten. Net als dat ik graag wil weten of soja superfood of superslecht is. En of Pringles echt zo ongezond zijn. 400 pagina’s boordevol informatie, ik blijf er in bladeren en lezen, zoek telkens weer iets op. Wat mij betreft een naslagwerk dat we allemaal in huis zouden moeten hebben. Voor als er weer eens een voedselhype aangestormd komt…
P.S. Over een ander leuk boekje in de weg-met-de-kolder-categorie, ‘Ode aan de E-nummers’ schreef ik eerder al eens een blog.
Caroline Griep is journalist en personal organizer. Ze schrijft over opgeruimd leven. In ruime zin. En over het op de rails houden van haar bestaan als zzp’er, emptynest-moeder en vrouw van 50+.
Fotografie portret: Esmee Franken, visagie: Linda van Iperen, haarstylist: Mandy Huijs
