Zes dingen die je moet weten voor je aan kinderen begint
Waarschijnlijk geloof je het niet. Maar je bent tenminste gewaarschuwd.
1
Al het andere is ineens onbelangrijk.
Stel je bent een enorme dierenvriend en je hebt een hond of een stel poezen of een cavia, en je denkt van te voren: die mogen niet lijden onder de komst van de baby hoor, daar ga ik echt voor zorgen, ik ga ze heel veel aandacht geven.
Vergeet het maar. Zodra de baby er is, mag hondlief blij zijn als je je nog kunt herinneren dat hij eten nodig heeft. Piept hij? “Laat hem maar even in de tuin, ik heb nu geen tijd, ik moet de baby voeden.” “Gut ja, we hebben ook nog een cavia. Zullen we die maar wegdoen?”
Ook je partner is ineens een stuk minder belangrijk. Doorgaans is dat wederzijds. Sommige partners worden jaloers.
2
Je zult vermoeider raken dan je ooit voor mogelijk had gehouden.
Eén gebroken nacht is helemaal niet erg en drie ook niet. Maar maandenlang elke nacht om de paar uur wakker worden is slopender dan je verwacht had. Iets in je geeft het op. Vandaar ook de volgende vier punten.
3
Je zult vaker dan je denkt van je principes afstappen.
Stel, je bent hevig tegen suiker (“Lege calorieën, moet je kinderen gewoon niet aan laten wennen”). Dat houd je misschien nog een tijdje vol bij het eerste kind, maar uiteindelijk knik je lamlendig als de groenteboer je kinderen een snoepje aanbiedt. Ach nou ja, als hij maar zijn tanden poetst.
Trouwens, wist je al dat de meeste kinderen jarenlang alleen maar van komkommer houden? Een enkeling lust ook zoete snoeptomaatjes. Ja ja, ze moeten alles leren eten. Een mooi principe, daar niet van.
4
Je gaat eerder en erger op je eigen moeder of vader lijken dan je van plan was.
Vroeg of laat hoor je jezelf iets zeggen waarvan je zeker wist dat jij het als ouder nooit zou zeggen. “Eten is niet vies.” “Dan maak je maar zin.” “In mijn tijd krégen we dat niet eens.”
5
Je gaat fouten maken.
Dat weet je niet van te voren, want dat wil je helemaal niet, fouten maken tegenover dit liefste wezentje op aarde. Je weet trouwens sowieso zeker dat jij de beste moeder/vader wordt van de hele wereld. Vergeet het maar. Je gaat fouten maken. Kleine (veel). En grote.
6
Wat je zelf nog weet, is niet wat je kinderen je later zullen verwijten.
Wat je na vijftien, twintig, dertig of veertig jaar van je kinderen terugkrijgt, is niet wat jij je herinnert. Waar jij je de haren uit je hoofd over trok en spijt over betuigde, dat weten ze niet eens meer. En waar ze mee zullen komen, zal je verrassen en verschrikken. Wat, heb ik dat gedaan? Nee toch… Jawel.
Maar begin vooral aan kinderen. Een kind krijgen is het mooiste, het meest bijzondere en het belangrijkste van je hele leven. Het verandert je. Het maakt vooral een aardiger mens van je.
Lisette Thooft noemt zichzelf ‘lijf- en schrijfcoach’. Ze schrijft al jaren voor vrouwenbladen en spirituele tijdschriften en is auteur van 17 boeken over persoonlijke ontwikkeling. Daarnaast is ze singer-songwriter, in opleiding tot rebalancer, moeder en grootmoeder.
www.lisettethooft.nl
