Zelfs na 24 jaar is de magie van prinses Diana nog springlevend
Dit was zo’n moment dat in mijn geheugen staat gegrift. Ik weet nog waar ik was, wat ik deed, zelfs wat voor weer het die dag was.
Zondagochtend, half tien, 31 augustus 1997. Ik ben net wakker en zet met m’n slaperige hoofd koffie en pers een paar sinaasappels. Het is tenslotte zondag en dus ontbijten mijn vriend en ik uitgebreid. Zoals gewoonlijk zet ik de radio in de keuken aan en dan klinkt er in de verte opeens een ingelaste nieuwsuitzending.
Ik hoor woorden als prinses Diana, ongeluk en Parijs, maar blijkbaar registreer ik niet echt wat er gezegd wordt. Meteen ren ik naar boven om de televisie aan te zetten, hopend dat ik het allemaal verkeerd begrijp. Maar helaas. Alle zenders brengen het nieuws van de dood van The People’s Princess en dan barst er een week van complete gekte los.
Vol verbazing merk ik aan mezelf dat ik met al die emotie meega. Ik pink een traantje weg als ik de bloemenzee bij Buckingham Palace zie groeien, waar volslagen vreemden elkaar hysterisch huilend in de armen vallen. Ook ik ben boos omdat The Queen zich dagenlang in stilte in haar paleis verschuilt en in eerste instantie weigert om de vlag halfstok te hangen. Het protocol weegt blijkbaar zwaarder dan de emoties van het volk en het respect voor haar schoondochter.
De zaterdag van de hartverscheurende begrafenis is het alsof ik er zelf bij ben. Miljoenen mensen van over de hele wereld kijken live mee als koningin Elizabeth toch haar hoofd buigt als de kist met het lichaam van Diana haar passeert. Tot mijn afgrijzen zie ik haar zoons achter de baar lopen. William kijkt de hele route strak voor zich uit. Hoe traumatisch moet het voor haar jongens zijn geweest. Terwijl ik dit stukje zit te tikken word ik er weer helemaal naar van.
Na al die jaren ben ik nog steeds verbaasd dat deze gebeurtenis zoveel emoties heeft opgeroepen. En nu, 24 jaar na haar dood, is Diana nog ongekend populair. Denk maar aan de musical ‘Diana en Zonen’ die op 12 oktober in première gaat. Of de film ‘Spencer’ die binnenkort in de bioscoop te zien is. En natuurlijk Netflix met The Crown.
Dat doet me denken aan de indrukwekkende toespraak van Diana’s broer Earl Charles Spencer bij de uitvaartmis in Westminster Abbey waarin hij zei: ‘Hoe ironisch is het dat een meisje met de naam Diana, de godin van de jacht, uiteindelijk de meest opgejaagde persoon van haar tijd blijkt te zijn.’
Zelfs 24 jaar na haar dood is de magie rond haar nog springlevend.
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
