Zelf chips maken: leuk, makkelijk en absurd lekker
Onze lieve collega’s van FavorFlav hebben van eten hun vak gemaakt. Je moet bij deze lekkerbekken zijn voor de beste recepten, geinige weetjes en de laatste eettrends. Willen wij natuurlijk ook van op de hoogte zijn. Vandaag: Zelf chips maken: leuk, makkelijk en absurd lekker.
Tuurlijk, voor een paar duppies haal je een zak in de winkel maar weinig dingen zijn zo leuk en lekker om zelf te maken als chips. Zo simpel of zo fancy op smaak gebracht als je zelf wil, en wij vinden dat de arbeid en moeite die je erin steekt precies het ongezondheidsgehalte wegstreept. En je hebt nog nooit zo sterk het gevoel gehad dat je groente eet als bij deze chips!
Je kan helemaal los met de aardappels die je kiest; ga je voor zoete aardappel, gewoon zo’n mooie gelijkmatige vastkokende, of maak je mooie kleine chippies van roodschillige roseval-types? Allemaal even lekker, en zet vooral de smaakmakers vast klaar. Het Japanse kruidenmengsel furikake is er geweldig over, maar een klein mengseltje van wat gerookt paprika-, knoflook- en uienpoeder ook. Maak eens een lekkere aardse variant met paddenstoelenpoeder en tijm, of een exotische met Indiase garam masala. En heb je zin in simpel en puur, dan volstaat natuurlijk een strooi van gewoon wat mooi zout als Maldon of Camarguezout. Ge-niet-en!
Zo maak je zelf de lekkerste chips
- Boen de aardappels goed schoon of schil ze. Wat jij wil! Als je ze ongeschild laat zal dat een iets rustieker resultaat opleveren. Verwijder dan wel goed het vuil en de oneffenheden.
- Snij ze in dunne plakken. Je kan de mandoline ter hand nemen, maar maak je geen zorgen als de plakjes niet allemaal ragdun zijn. Zeg nou zelf; als jij een chippie uit een zak vist die twee keer dikker is dan de rest ben je toch dolblij?! Wat wel belangrijk is, is dat ze allemaal vrijwel even dik zijn zodat niet een deel aanbrandt terwijl de rest nog moet garen. Maar met de hand (en wat geduld en precisie en een goed scherp mes) kan dit ook.
- Spoel ze af onder de kraan en leg ze dan een halfuurtje in een ruime kom met koud water. Dit is een belangrijke stap waarmee je nog wat zetmeel onttrekt, en zo kunnen de chips straks extra knapperig bakken.
- Droog de plakjes nu heel goed af. Echt even stuk voor stuk uit elkaar halen en op een theedoek leggen en droogdeppen. Je wil straks zo min mogelijk gespetter in die hete olie!
- Neem een grote pan met zware bodem en hoge rand en doe daar een laag zonnebloem- of koolzaadolie (in ieder geval een oliesoort die je goed heet mag verhitten) in van ongeveer 2 cm.
- Verhit op middelhoog vuur tot ongeveer 175° C. Als je geen keukenthermometer hebt, test het dan met één goed afgedroogd plakje. Als het meteen rustig begint te borrelen en sissen is de temperatuur goed.
- Als je amper gesis ziet en hoort is de olie nog te koud, bij te grote bellen en herrie te heet.
- Schep met een metalen schuimspaan voorzichtig een laagje aardappelplakjes in de olie, keer na korte tijd om indien nodig, en bak ze mooi goudbruin.
- Schep ze na circa drie minuten uit de olie op een laag keukenpapier of op een rooster boven een bakplaat om uit te lekken.
- Bestrooi direct met zout en/of kruidenmengsel nu de olie nog niet helemaal ingetrokken of uitgelekt is.
- Herhaal met de rest van de plakjes, check bij elke lading de temperatuur van de olie eerst even.
- Laat helemaal afkoelen; dit is essentieel voor knapperigheid ook al is het belachelijk moeilijk er vanaf te blijven.
Eet het liefst dezelfde dag, en bewaar hooguit een dag of twee. Dan zijn ze iets van hun knapperigheid wel verloren, dus beter beloon je je noeste arbeid door die chips zodra ze afgekoeld zijn gewoon in een schaal mee te slepen naar de bank (ja, daar hoort natuurlijk ook een fles wijn of een biertje bij) en op te eten!
