Franska.nl

Zaadgoochelaars

 

Hadden we eerst de ‘zaad-van-Karbaat’-kwestie, nu duikt er weer zoiets op. Een Zwolse gynaecoloog haalde dezelfde strapatsen uit.

 

Gevolg: zo’n 34 mensen zijn halfzussen en halfbroers van elkaar. Misschien nog wel meer.

 

Eerst dit: ik heb gemakkelijk praten, want ik heb zonder extra gedoe drie kinderen gekregen. Die zijn luid en duidelijk van Man en mij, want de familietrekjes openbaren zich vaak. Het is fijn om te weten waar je wortels liggen en op wie je lijkt. Je kunt zomaar trots zijn als de vriendin van je moeder zegt: ‘alsof je moeder de kamer binnenkomt!’ Of: ‘die blik van jou doet me aan je vader denken, hij keek ook zo als hij een binnenpretje had.’ Je kunt zelfs op je oma en opa lijken, uiterlijk en in doen en laten. Hoe ik gehandeld zou hebben als wij geen kinderen hadden kunnen krijgen weet ik niet. Ik zou me – vermoedelijk – niet laten insemineren met het zaad van een onbekende. Hoe had ik dat moeten verklaren later? ‘Ik wilde zo graag een kind en ik ben heel blij met jou’, is misschien voor dat kind geen legitieme reden. De meeste kinderen op school hebben een papa. Hij of zij niet. Tenminste… ergens is hij, maar wie het is weten ze vaak niet, of ze mogen het niet weten. Andersom kan ook: het kind heeft twee vaders, maar wie is de moeder? Mensen die een bekende vragen om zaaddonor of draagmoeder te zijn, sluiten uit dat de vragen die in de toekomst zeker zullen gaan komen onbeantwoord blijven. Dat lijkt me een goede weg om te bewandelen.

 

Onlangs stond er een ingezonden brief in de Volkskrant, van een stel dat bij de afwas de zaadkwestie besprak. Misschien moesten zij, als hecht koppel, zaad afstaan aan een vrouw met een onvervulde kinderwens. De vader zou een bescheiden rol op de achtergrond kunnen spelen. Het aanstaande kind zou dan altijd weten hoe hij of zij was verwekt. Ondertussen weten de kinderen van de Zwolse gynaecoloog en Karbaat (beiden inmiddels overleden) wie hun vader was. Voor een aantal van deze mensen is het verschrikkelijk om te ontdekken dat hun biologische vader niet de vader is die ze heeft opgevoed, maar die meneer uit Zwolle, of Karbaat. De voortschrijdende techniek heeft ervoor gezorgd dat de voortplantingsprocedure een duwtje kreeg. Het is al zo toevallig dat wij er met z’n allen zijn. Zouden je ouders iets later de liefde hebben bedreven, dan waren wij er niet geweest, maar hadden anderen de kans gekregen. Ik werd boos van het stiekeme gegoochel van die twee dokters met hun zaad, en vervolgens ook met de administratie eromheen. Ik voel mee met alle mensen die geen kinderen kunnen krijgen op de normale manier en ik gun ze duidelijkheid. Die moet er toch echt komen. Zaad doneren? Graag, maar blijf geen onbekende voor je aanstaande kind. Eén jonge vrouw, met die Zwolse gynaecoloog als vader, zei: ‘Toch ben ik blij dat ik er ben, ik heb mijn leven aan deze man te danken.’ Goed dat zij het zo kan zien. Ik hoop dat ook voor al die anderen.