‘Your place or mine’ is de feelgoodfilm voor cultuurbarbaren
Ik sta bekend om mijn waardeloze filmsmaak. Echt, vraag het maar aan mijn IMDb-verslaafde vriend.
Die kijkt geen film die daar onder de 7,5 scoort en ik knal, tot zijn grote frustratie, alles aan met een gezellig plaatje op de voorkant. Zo ook de nieuwe Netflix-film: Your Place or Mine, met mijn all-time celebrity crush Ashton Kutcher en Reese Witherspoon. Het regent namelijk slechte recensies. Zo zouden de twee geen chemie hebben, het plot vlak en voorspelbaar zijn en het script maar weinig uitdagend. Ik zie op mijn beurt alleen maar twee van mijn favoriete acteurs en een semi-romantische verhaallijn en dat is voor mij genoeg reden om mijn avond te lenen aan deze, naar verluidt, ramp van een film.
Your Place or Mine begint met een flinke dosis 2000’s nostalgie, je ziet een jonge Peter (Ashton Kutcher) en een jonge Debbie (Reese Witherspoon) een eenmalige rendez-vous hebben in het appartement van Debbie, waar alles wat met 2003 te maken heeft nog even extra wordt uitgelicht: Von Dutch trucker hats, gelaagde T-shirts en van die wallet chains die iedereen vroeger had. Ja, je begrijpt dat je mij hier, als grootste 2000’s romcomfan ooit, al heel blij mee maakt.
Het plot springt twintig jaar vooruit, waar je erachter komt dat de film zich in twee van de meest cliché romcomsteden ooit afspeelt: New York en Los Angeles. Oké, ik begrijp dat de ogen van goede filmfanaten hiervan gaan rollen, maar ik slik dit als zoete koek. Ik ben nog nooit in één van die twee steden geweest maar ik blijf geloven dat het leven daar net zo is als in de films. Ik wil er niks over horen als dat niet zo is.
De film hangt sowieso aan elkaar van alle romcom clichés die je je maar kan bedenken. Zonder te veel te verklappen: hij is een zakenman met een gesloten hart en een leeg, karakterloos appartement, zij een slimme, mooie vrouw met een warme persoonlijkheid en een gezellig, rommelig huis. Ze hebben allebei een quirky side character in hun leven en er is zelfs een vliegveldscène, mét speech.
Ze worden bijgestaan door acteurs Zoe Chao (die in deze film alles is wat ik ooit wil zijn), die je misschien kent uit de Netflixserie Love Life, en mijn persoonlijke favoriet: Jesse Williams, ook wel bekend als dr. Jackson Avery uit Grey’s Anatomy. Hierdoor krijgt deze film van mij dus al automatisch een 10, einde discussie. Dat hij compleet ongeloofwaardig overkomt als een teruggetrokken redacteur die niet weet hoe buitenaards aantrekkelijk hij is laten we voor nu even vakkundig buiten beschouwing.
Afijn, ik ben dus de laatste van wie je filmtips moet aannemen, maar ik vond het een heerlijke wegkijkfilm. Het is goed voor mijn bloeddruk als ik precies kan voorspellen wat er gaat gebeuren, ik kan uren naar de dromerige ogen van Ashton Kutcher kijken en ik heb nu eenmaal een zwakke plek voor Reese. Al met al dus absoluut geen cultureel hoogstandje, maar wel een heerlijk voorspelbare feelgoodfilm zonder gedoe.
