‘You can’t make an omelet without breaking eggs’
Zei mijn Engelse buurvrouw, terwijl ze de pan op het vuur zette.
Je kunt geen omelet bakken zonder eieren kapot te maken. Ze maakte lunch voor ons tweeën, die we hadden verdiend na een lange wandeling in de bergen. We zijn beiden hiernaartoe verhuisd vanuit een ander land en houden beiden van wandelen. Zij is gepensioneerd huisarts, ik praktiserend psycholoog en allebei zijn we naar het eiland gekomen om de kwaliteit van ons leven te verbeteren. En ja, toegegeven, het heerlijke weer hier doet wat dat betreft voor ons een flinke duit in het zakje.
Ik vind het een mooie uitdrukking. Je kunt geen omelet bakken zonder eieren te breken. Want hoewel het in dit geval letterlijk sloeg op de situatie die aan de hand was, bedoelde ze hem vooral in overdrachtelijke zin. Als je aan iets nieuws begint of om iets belangrijks te bereiken moet je soms offers brengen die minder leuk zijn. Er gaat iets kapot. Er komt iets tot een einde.
En dat is denk ik waar veel mensen voortijdig afhaken. Ons brein is namelijk geprogrammeerd op het voorkomen van pijn. En dus houden we onbewust onze eigen groei tegen. Omdat we weerstand voelen tegen verandering. We kiezen liever voor het veilige, vertrouwde. En sussen ons met uitspraken als ‘je kunt niet alles hebben’.
Achteraf zijn we (bijna) altijd blij met verandering. Als we door de pijn en de weerstand zijn gegaan. Als bij een geboorte. Op slag ben je alle narigheid vergeten. Maar vooraf heb je altijd een soort koudwatervrees. Ik in ieder geval wel.
Ik krijg van veel kanten te horen dat het zo inspirerend is en zo stoer dat ik in mijn eentje naar Mallorca ben gegaan. Zo voelt het voor mij overigens niet echt. Het was een van die ‘nu of nooit’-beslissingen. En ik heb er geen moment spijt van. Maar er ging en er gaat wel wat kapot inderdaad. Als je ‘ja’ zegt tegen het ene, zeg je immers ‘nee’ tegen het andere. Afsluiten opent ook deuren.
Eerlijk is eerlijk, mijn keuze om naar het eiland te verhuizen was er niet gekomen als er niet van tevoren al wat eieren kapot waren gegaan voor mij. Maar ik heb de kans met beide handen aangegrepen om die kapotte eieren niet tot permanent verdriet te laten leiden.
En ik begin langzaam te zien tot welke mooie dingen het leidt. Er beginnen nieuwe dingen te ontstaan. O, en mijn omelet is klaar. Tijd om tot me te nemen wat het breken van de eieren heeft opgeleverd.
Door: Saskia Geraerts
Na een turbulente periode waar alles wat vaststaand leek op losse schroeven stond nam psychologe Saskia Geraerts van Houten het dappere besluit om naar Mallorca te verhuizen. Hier geeft ze haar leven opnieuw vorm. Af en toe komt ze nog naar Nederland voor werk, onder andere op tv en als spreker.
