Yoga als redmiddel tegen slaaptekort
Mijn wekker ging en ik had het gevoel dat ik nog maar vijf minuten sliep. Kak. Ik ben al een week chronisch moe.
Geen puf om op te staan, te moe om me op te maken, ik ben zo moe dat mijn moeheid er moe van is. Hier stop ik met klagen, want je zou er moe van worden. Nu is het trouwens niet zo dat ik slecht slaap, want ik ben een begenadigd slaper, maar een beetje extra energie kan ik wel gebruiken. Yoga Nidra proberen, las ik in een slaaptijdschrift (ja, dat bestaat). Een halfuur Nidra zou hetzelfde effect hebben als drie uur slaap, het leek me een optimale besteding van de lunchpauze. Een halfuur doen, drie uur resultaat. Dat is nog eens waar voor je geld en dan komt dat quarantaine-abonnementje op YogaTV toch nog van pas.
Yoga Nidra betekent letterlijk slaapyoga, wat ik heel lekker vind klinken, want ik heb permanent slaap. Gewapend met een yogamat, dekentje en kussen vertrek ik naar de slaapkamer, waar de yogi me vertelt welke houding ik aan moet nemen. Liggen op mijn rug, voeten iets naar buiten laten vallen, handpalmen omhoog en vooral het komende halfuur zo blijven liggen. Dat kan ik. Héérlijk. Kleine kanttekening en dus meteen een uitdaging: je lichaam moet de staat van slaap aannemen, maar je hoofd moet wel wakker blijven. Dit moet ik van de yogi dan ook een paar keer voor mezelf herhalen, wat me niet voor niks lijkt. Ik krijg ondertussen meteen hersenspinsels dat ik in een diepe slaap val, dwars door mijn lunchpauze heen tuk en tegen vijven wakker word. Al krijg ik oefeningen tussendoor hoor, van mijn adem naar een bepaald lichaamsdeel brengen en me focussen op geluiden en dat ook weer loslaten. Op een bepaald punt, ik vermoed ergens halverwege de Nidra-les, moet ik op mijn adem terugtellen van 27 naar 0. Als ik de instructeur ineens hoor zeggen: ‘Het maakt niet uit waar je gebleven bent met tellen, doe nu dit en dat.’ denk ik: huh? Bij 21, ik was nog maar bij een-en-twin-tig. Levensgevaarlijk om te doen, zo’n halfuur slaapyoga in je lunchbreak, want ik dommelde dus gewoon even weg.
Het lijkt ineens voorbij. Ik moet mijn vingers bewegen, mijn tenen en benen en mijn handen tegen elkaar wrijven en die op mijn gezicht leggen. Dit kán toch geen halfuur geweest zijn? Maar toch wel. Gek genoeg voel ik me misschien toch iets fitter dan voor mijn potje Yoga Nidra, al weet ik het nog niet helemaal zeker. Eerst maar eens wat mailtjes wegwerken.
Voel ik me fitter? Misschien. De mist is wel wat weg uit mijn hoofd en ik ben een tandje productiever. Kan natuurlijk ook komen doordat ik een halfuur doodstil heb gelegen, maar het schijnt dat Nidra een positieve uitwerking heeft op je concentratie én het vermindert stress. Wat helemaal de bedoeling is, want het is een stokoude ontspanningsmethode van ver voor Christus. Of ik me minder vermoeid voel weet ik niet helemaal, maar ik voel me wel lekker opgeklaard. Hé, en mijn moeder zei altijd: baat het niet dan schaadt het niet, wat best wel correct is als het op een halfuurtje ontspanning aankomt.
Door: Adeline Mans
