Wordfeud is mijn frivole lifeline
Margreet verwondert zich over de luxe dat ze iedere dag haar favoriete spelletje kan spelen met vrienden en familie.
K U T… legt m’n nichtje nadat ik alweer vet op winst sta bij een potje Wordfeud met haar. We spelen iedere week een paar spelletjes. We ‘treffen’ elkaar vaak als zij op het punt staat naar bed te gaan, terwijl ik net m’n telefoon heb aangezet voor het eerste nieuws van de dag. Zij woont sinds vorig jaar in de USA en Wordfeud zorgt ervoor dat we dagelijks even met elkaar bezig zijn. Soms chatten we ondertussen over hoe het gaat. Soms is woordjes leggen het enige waaruit we opmaken dat de ander er nog is. Ik koester die momenten. Niet alleen die met m’n nichtje, maar met alle mensen met wie ik woordjes leg.
Wordfeud is voor mij een frivole lifeline met mensen die me dierbaar zijn, maar met wie ik niet iedere dag aan de telefoon hang. Ik kan nog altijd als een kind zo blij en verwonderd zijn over het feit dat ik dagelijks m’n favoriete spelletje speel, op afstand, met familie en vrienden. Dagenlang leggen m’n zus en ik woordjes zonder dat we een woord wisselen. Totdat we ergens aan de rand van een dag ineens ons hart luchten.
Nog minder ‘klets’ ik met een Wordfeud-vriendin die aan het terugkrabbelen is uit een diep dal. Maar als ik haar eens in levende lijve spreek, zegt ze hoe heerlijk ze het vindt dat ze, op dagen dat ze te zwart ziet om haar bed uit te komen, met een paar woordjes leggen toch contact met de buitenwereld heeft. Voor haar is Wordfeud soms bijna letterlijk haar lifeline. Overigens wint ze áltijd van me!
‘Met iedere Wordfeud-vriend heb ik een andere band’
Met Marlies is het spelletje Wordfeud en Whatsapp ineen. We informeren naar elkaars wel en wee. Maken een afspraak voor onze volgende lunch. Onderwijl plagen en bewonderen we elkaar in het spel.
En zo heb ik met iedere Wordfeud-vriend een andere band.
Om winnen gaat het niet, al is een beetje evenwicht fijn. Soms kijk ik daarvoor in de statistieken, waarin het spelverloop van de afgelopen vier jaren is terug te vinden. En dat is dan toch een soort sentimental journey door m’n spelverleden, met als emotioneel hoogtepunt de twee nooit uitgespeelde potjes tegen m’n vader. 1343 dagen geleden meldde hij zich aan. Twee jaar geleden overleed hij. Maar in het spel blijven we altijd met elkaar verbonden.
Margreet Botter woont met man en zoon in het midden van Nederland. Ze werkte jaren bij Libelle, waar Franska haar baas was. In de loop der jaren bloeide er een voorzichtige vriendschap tussen de twee, die zich nog steeds aan het ontwikkelen is.
