Hij wilde met me trouwen
Hij wilde met me trouwen. Dat zei hij niet af en toe, maar bijna elke dag wel een keer. ‘Mama, als ik groot ben ga ik met je trouwen.’ Dat was liefde, maar niet van de onbaatzuchtige soort, want getrouwd zijn met de beheerder van de doos met drop, de pot met spekkies en de limonadefles heeft zo z’n voordelen.
Dat had hij met z’n vier jaar heel slim bedacht. Maar zoals dat met de meeste liefdes gaat, duurde ook de zijne niet eeuwig, tenminste niet op deze manier. Toen hij tien jaar was zei hij op een avond met een bedrukt gezicht dat ons trouwen helaas niet door kon gaan. ‘Want je bent te oud voor mij, mam.’ Dat waren dus twee klappen in één zin.
Het was leuk, twee zonen
Zijn broertje zat wat rechtlijniger in elkaar. Die pikte drop uit de doos, spekkies uit de pot en limonade uit de fles en had daar helemaal geen romantisch verhaal bij nodig. Het was leuk, twee zonen. Van vriendinnen met dochters hoorde ik verhalen over ruzie en gezeur om kleren en make-up en concurrentiestrijd op hoog niveau. Zonen waren een stuk simpeler in de omgang. Je moest er tegen kunnen dat ze dingen zeiden als ‘vrouwen kunnen niet auto rijden’, maar veel verder ging het niet. Ideaal dus. Toen er meisjes in het spel kwamen ging het ook nog best. Ze kwamen om raad bij hun moeder want die was immers ook een vrouw dus die wist er alles van.
Maar toen
Maar toen kwamen de schoondochters, en dat was andere koek. Veel schoondochters zijn leuke, gezellige aanwinsten, maar god sta je bij als je een schoondochter treft die de concurrentie met de moeder van haar lief aangaat. Want moeders en schoondochters horen helemaal niet te concurreren om de liefde van een man die hulpeloos tussen hen in staat. Als zoiets gebeurt kun je als moeder maar één ding doen, en dat is je liefdevol en elegant terugtrekken van het strijdtoneel. En zo is het mij vergaan. Eén schoondochter heeft mij in haar hart gesloten zoals ik haar in het mijne. Voor de andere schoondochter ben ik het verplichte nummer op zo min mogelijk verjaardagen, terwijl het gezamenlijke kerstdiner is vervangen door een wintersportvakantie. Zonen hebben is heerlijk en makkelijk, zolang ze jong zijn. Maar er wordt niet voor niets gezegd dat vrouwen over het algemeen naar hun moeder trekken. En geloof me, als ze dat doen met jouw kleinkinderen aan hun rokken, en jouw zoon aan hun zijde, dan heb je het nakijken. Zo simpel ligt het.
Door Sophie Lunet
