Franska.nl

Omdat hij de afgelopen maanden, net als heel Nederland, bezig was geweest om overbodige zaken het huis uit te zetten, wilde hij er geen nieuwe dingen bij. Ben ik even blij dat ik niets gezegd heb tegen onze kinderen?! Daar waren ze, op die zonnige zaterdag van vorige week. Op gepaste afstand in de tuin. Hond Sjors van dochter kraakte het vogelbad en vond dat zijn persoonlijke zwembad. Er werd gevoetbald op het gras, we konden buiten lunchen en wat hadden we een topdag. De kinderen hadden een verrassing bedacht: zes fruitboompjes in potten die beschilderd waren. Voetafdrukjes van de jongste, en elke pot had de naam van een kleinkind. Ze werden op het terras gezet en een uitgelaten verjaardagslied volgde. Wat een rijkdom om dat stel daar te zien staan, met de babyboom-gaard.

Toen nog meer cadeaus. De vriend van dochter, die net als zij ook drie (heel leuke) kinderen heeft, had een vaasje uitgezocht met geluksvogeltjes erop. In zijn toespraakje zei hij dat hij en zijn kinderen zichzelf geluksvogels vonden, omdat ze in zo’n gezellige familie waren terechtgekomen. Nou, als je daar niet blij van wordt? We hebben ook een gezellige familie, al gebeuren er heus af en toe dingen die niet fantastisch zijn. Hoort erbij. Maar de basis deugt. Daar moet je af en toe aan sleutelen, ook dat hoort erbij. Ik kijk naar het vaasje met de geluksvogeltjes en prijs onszelf extra gelukkig. Met de kinderen, de kleinkinderen en de bonus van vier mooie mensen erbij. Dat ze maar lang bij ons mogen blijven.

Het allerfijnst was natuurlijk die zonnige zaterdag, samen in de tuin. Even niet aan dat stomme virus denken. Lachen om uitspraken van onze vierjarige kleinzoon, die zei: ‘Ik ben zo geschrokt van de hond!’ Of deze: ‘Ik heb mijn voet gekneuzeld!’ De baby op een kleedje op het gras, omringd door vier tienermeisjes die kransjes vlochten van madeliefjes (ja ja, die hebben we nog steeds!). Onze oudste kleindochter die de jongste kleinzoon de fles gaf. De kleinzoon van vier zei ’s avonds, toen onze zoon hem naar bed bracht: ‘Papa, weet je wie vandaag mijn lievelingsmeisje was? Die met bloemen in haar haar!’ Zo. De toon is gezet. Hij valt op lieve meisjes met bloemen in hun haar. ‘Blij zijn met gewone dingen’, las ik hier gisteren op Franska.nl. Juist. Een waarheid als een koe, of als een geluksvogel.