Franska.nl

Sodeju. Een bekeuring. Dat is me lang niet gebeurd. Voor het laatst in Zambia, waar overal roadblocks zijn. Racisme mag je het niet noemen, maar het is een feit dat men de blanken er altijd uitpikt. Als het geen racisme is, wat dan wel? Heel simpel: zin in een zakcentje. En waar is dat gemakkelijker te halen dan bij een blanke? De politie krijgt geen salaris waarvan ze met hun gezin op vakantie kunnen.

Al rijd je dertig, als oom agent zegt dat je zeventig rijdt, is dat zo. Of hij vindt je gevarendriehoek te roestig. Zelfs in een taxi ben je niet veilig, want dan pakken ze je chauffeur. ‘Waarom rijdt u rond met een gaatje in uw voorruit? Mag niet!’ Dan moet die man een document overleggen van de politie in zijn woonplaats, waarin staat dat het wél mag, totdat de ruit is gerepareerd. Zo niet: een boete van omgerekend dertig euro. Krankzinnig, want iedereen rijdt met barsten en gaatjes in de voorruiten. Ook de politie. Die bepaling staan ze bij zo’n roadblock ter plekke uit hun duim te zuigen. Onze chauffeur wist het bedrag omlaag te krijgen naar tien euro. Omdat we geen zin hadden in verder gezeik, hebben we toen maar betaald, want de toestand had al een uur geduurd.

Normaal jokten wij bij elk roadblock dat we geen contant geld hadden. Alleen een credit card, en daarvoor is de apparatuur niet voorhanden, zo wisten wij. Meestal werden we met een vermoeid gebaar doorgewuifd: ‘In het volgende dorp betalen op het politiebureau en denk erom, wij bellen ze op!’ Dat dorp passeerden we dan probleemloos. Geen uniform te zien. Wij jokten, omdat de meest bizarre overtredingen altijd werden verzonnen waar je bij stond. Hun ja tegen ons nee. Vermoeiend en hinderlijk.

Tsja, en nu ligt hier een echte, no-nonsense bekeuring van €63,-. Op de Heemsteedse Dreef in Haarlem reed ik 61, volgens de brief uit Leeuwarden. ‘Dan heb je dus 70 gereden,’ wist man, ‘idioot hard.’ Hoe het zo kwam? Ik dacht aan iets anders en als je dan even niet oplet… Kassa. Ik ga zonder morren betalen. In Nederland is het netjes geregeld. Voorlopig ben ik weer genoeg onder de indruk om me te gedragen op de weg. Maar balen hoor jongens, want wat had ik met dat geld allemaal kunnen doen? Een Zambiaans gezin had er een maand van kunnen eten. Slik.