Franska.nl

De dag voor een vakantie kunnen ze van mij cadeau krijgen. Waardeloos. Dat heen en weer gehol door het huis, lijstje maken om dingen op af te vinken, lijstje vervolgens kwijt zijn, om de haverklap telefoon. Uitgerekend op deze dag komt de keukenman langs. Net als de telefoon gaat, ik de jengelende vaatwasser uit moet zetten en ik dat lijstje zoek. Hij komt de keramische plaat omwisselen. Die heb ik zelf naar de gallemiezen geholpen, dus ik moet er niet over mekkeren, maar over de handigheid van het tijdstip zou je een boom kunnen opzetten.
 
Verder hebben we hier Harry de Voeger die nog even de stoep komt metselen. Hij heet niet De Voeger, maar hoe hij wel heet weten we niet. Hij heet ook geen Harry, maar Henk, zo ontdek ik bij de koffie. Het bekt wel lekker: Harry de Voeger. Zo onthouden we het ook beter. We hebben ook Hans Douchekraan. Veel gemakkelijker dan bijvoorbeeld Terweegbreeveld. Of zoiets. En Reginald de Beregener doet dingen in de tuin. Hij heet geloof ik Joop en hij komt de sproei-installatie repareren. Al die mensen moeten koffie en thee. Voor de goede orde: IK spreek die dingen nooit af. Dat doet Man. Die vindt dat al deze zaken er gemakkelijk even tussendoor kunnen.

Maar het vordert. Waar ik heel trots op ben, omdat dit me nog nooit is gelukt: ik laat twee lege wasmanden achter en er ligt nu eens geen kubieke meter strijkgoed. Dan ga ik nu echt inpakken. We laten overal, net als Hans en Grietje, een spoor achter: de één krijgt onze koffers, anderen de cadeautjes en ik heb 6 liter sunscreenlotion en veel zonnebrillen meegekregen voor de kinderen met albinisme.

Uiteindelijk reizen we hopelijk met slechts twee tassen verder. Eerst een week in ons geliefde Katete, waar het druk zal worden. Vervolgens twaalf dagen bij de dieren. Aldaar wordt het lummelen in het paradijs. Vanuit onze tent aan de rivier naar de overstekende olifanten en giraffen kijken. En heel stil zitten als de olifanten op een meter afstand van onze tent langslopen. Heerlijk. Ik hoop hier steeds een verslagje in te leveren, maar ik heb Franska wel gewaarschuwd dat het mis zou kunnen gaan omdat het internet eruit kan liggen. Dus als er ineens een gouwe ouwe verschijnt, is dat de reden. Als jullie dit lezen, ben ik net geland in Zambia. Maar nu ik dit tik, ben ik nog thuis en zal ik zo blij zijn als ik in dat vliegtuig zit. Lijstje? Nog steeds kwijt.