Wie niet horen wil moet maar voelen

 

 

 

Zondagavond barstte de hysterie los en gisteren werden de eerste relschoppers al veroordeeld tot gevangenis- en taakstraffen.

 

 

Hoe fijn is het dat je anno 2021 alles op sociale media deelt. Dat je een paar nieuwe gympen hebt gekocht, dat je oproept om te gaan rellen en dat je de Primera in Den Bosch kort en klein slaat.

 

Gelukkig kan de oplettende Opsporing Verzocht-kijker je meteen identificeren en aangeven bij de politie. Die je vervolgens binnen de kortste keren voor de rechter weet te brengen die met het snelrecht, hatsikidee, een taakstraf of een forse gevangenisstraf oplegt. Wie niet horen wil, moet maar voelen.

 

En dan maar hopen dat je een goede advocaat weet te vinden die jouw belang wil verdedigen als je zaak voor de rechter komt.

 

Maar ja, had je die opruiende berichten maar niet door moeten sturen naar je vrienden. Of die stoeptegel maar niet tegen dat politiebusje moeten gooien. Of de glazen pui van de Jumbo naar niet moeten slopen met een winkelwagentje.

 

Omdat je tegen de beperkende maatregelen aan het demonstreren was? Om aandacht te vragen voor je vrijheid, zeg je? Dus daarom bestorm je een ziekenhuis zodat artsen en verpleegkundigen hun werk niet meer kunnen doen. Want corona is een grapje en al die mensen die doodziek op de ic’s liggen zijn aanstellers waar ziekenhuisdirecteuren heel veel geld aan verdienen?

 

Maar na het uitzitten van je straf is het nog niet klaar. Dan komen de verzekeraars ook nog achter je aan met schadeclaims die in de tonnen kunnen lopen. Die verzekeraars hebben een lange adem, alle tijd en gehaaide juristen om ervoor te zorgen dat jij de rest van je leven een financiële last met je meedraagt waar je bang van wordt.

 

Misschien is het beter dat je vanavond bedenkt dat je net als het overgrote deel van de Nederlanders thuisblijft. Je hebt geen idee wat je over jezelf afroept. Want die paar weken avondklok is peanuts in vergelijking met het levenslang dat je krijgt als je gaat lopen rellen.

Door: Irene Smit

Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.

Afbeelding van Irene Smit