Wie helpt de jeugdhulpverlening?
Je zal er een thuis hebben zitten, een probleemjongere. Of liever gezegd: een jongere met een probleem.
Dan heb ik het niet over een dwarse puber die weleens buiten de lijntjes kleurt. Je maakt mij niet wijs dat die van jou altijd precies doet wat je van hem of haar verwacht. Nee ik heb het over jongeren met Grote Problemen.
Ik weet dat ze ook bij mij in de buurt wonen. Meisjes en jongens met eetstoornissen, depressies of suïcidale gedachten. Aan de buitenkant zie je niks aan ze maar ze hebben dringend hulp nodig. Hulp die er vanwege de lange wachtlijsten niet is.
De wachttijd voor hulp is soms tot wel een jaar opgelopen. En als ze dan eindelijk aan de beurt zijn, kan het gebeuren dat de hulp waar ze op wachtten niet meer toereikend is en ze er inmiddels zo slecht aan toe zijn dat ze op een nieuwe wachtlijst belanden voor complexe hulp die ze eigenlijk per direct nodig hebben.
Volgens de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd is er sprake van een ernstige situatie omdat de medewerkers uit de jeugdpsychiatrie het gevoel hebben dat ze moeten dweilen met de kraan open. Ze hebben wegens geldgebrek te weinig gekwalificeerde mensen en kunnen tot hun grote frustratie de jongeren met vaak zeer ingewikkelde klachten niet helpen omdat er simpelweg geen plek voor ze is. Pas als het bijna te laat is en een jongere een zelfmoordpoging heeft overleefd kan er ergens een plekje worden vrijgemaakt.
Op zich zijn deze problemen niet nieuw. Sinds de gemeenten verantwoordelijk zijn voor de verdeling van het geld in de jeugdhulpverlening groeien de wachtlijsten maar door. De keuze is simpel: Geeft een gemeente haar geld uit aan een nieuwe speeltuin of voor de herinrichting van een gevaarlijk kruispunt? Of gaat het geld naar de jeugdhulpverlening? De gemeente kan haar euro’s ook maar één keer uitgeven, en wat heeft de hoogste prioriteit? Maar je zal maar zo’n tikkende tijdbom in huis hebben…
Door de coronapandemie groeit het aantal jongeren dat het psychisch erg zwaar heeft. En ook zij zullen straks om hulp vragen, waardoor de druk op de hulpverlening alleen nog maar groter wordt. Wordt het niet hoog tijd dat de overheid met meer dan steunpakketten voor de economie over de brug komt? Heeft staatssecretaris Paul Blokhuis niet nog ergens een pot met geld beschikbaar om de jeugdhulpverlening te helpen? Want de jeugd heeft toch de toekomst? Dan moet je er wel zuinig op zijn.
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
