Werken? Mwah.
Aan mijn lijf geen polonaise. Ik zat nog op school en vond dat als kind al werk genoeg. Al die klasgenootjes die in het weekend ook nog een baantje hadden? Ik moest er niet aan denken.
Vakantiebaantje? Brrr. Weekendbaantje? Mwah. Moet je de deur uit. Dan maar iets minder verdienen… Ik ging dus gewoon in dienst bij m’n ouders. Nou ja, in dienst… De eerste verdienste werd ons zomaar aangeboden. Was niet alleen voor mij, maar ook voor m’n zus. Makkelijk cashen. Misschien wel een leuk idee voor bij jou thuis.
Toen m’n ouders op een gegeven moment van een avondje uit thuiskwamen en zagen dat het huis door alle ramen licht uitstraalde, zeiden ze tegen elkaar: ‘Het lijkt wel een lichtpaleis.’ Vandaar dat we de volgende dag met z’n vieren bij elkaar zaten en m’n ouders een voorstel voor ons hadden. Als we voortaan zuinig met energie zouden doen, steeds het licht achter onze kont uit zouden doen als we een ruimte verlieten, dan zouden wij met z’n tweeën het bedrag dat ze terugkregen van de energiemaatschappij mogen delen. Tadaaa. Dat lieten we ons natuurlijk geen twee keer zeggen. Makkelijk cashen. Dus eigenlijk mag je dat geen werken noemen. Maar wel makkelijk verdienen. Reken maar dat we geen lampje teveel meer lieten branden.
De tweede vorm van verdiensten kwam zomaar op een zaterdag aangevlogen. M’n moeder werkte de hele week en op zaterdag kwam dan ’s ochtends de hulp om te helpen met schoonmaken. Maar elke keer als de hulp weg was liep m’n moeder te mopperen over van alles wat er niet goed gedaan was. Hier te breed en daar te lang. En omdat ik ziek word van gemopper (had ik toen al) zei ik: ‘Waarom stuur je haar dan niet weg, dan doe ik het wel.’ M’n moeder checkte even of ik het wel serieus meende, en dat deed ik.
Dus vanaf die dag was ik de huishoudelijke hulp. Leverde me toch mooi elke zaterdag twaalf-en-een-halve gulden op. Hoefde ik niet eens de deur voor uit. Ik vermoed achteraf wel dat de hulp meer kreeg, heb ik nooit gevraagd eigenlijk. Viel me ook op dat er nogal nauwkeurig gecontroleerd werd. M’n moeder ging met de vinger langs de plinten en langs de bovenkant van de deur om te kijken of er niets overgeslagen was. Meteen een lesje in schoonmaken dus. En nog verdienen ook. Maar wel lekker thuis. Kon zo m’n bed uitrollen en aan de slag. Mooi dat ik op die manier aan de weekendbaantjes heb weten te ontsnappen.
Door: Franska
