‘Weet je zeker dat het geen covid is?’
Ergens moet er nog een test liggen, dus waarom niet?
‘Weet je zeker dat het geen covid is?’ vraagt ze. Ik ben met een buurvrouw onderweg naar een tuincentrum om een kerstboom voor in onze centrale hal te kopen. Terwijl ik haar honingdropjes een voor een naar binnen prop hoest ik de longen uit mijn lijf. Bij het optuigen van onze toch wel heel erg groot uitgevallen boom vraagt een andere buurvrouw of ik dat was die ze gisteren zo hoorde hoesten.
Was het echt zó erg? Want met genoeg paracetamol, neusdruppels, keelpastilles en hoestdrank kom ik de dag eigenlijk heel aardig door en wordt er ook nog gewoon gewerkt, gekookt en met de honden gewandeld.
’s Avonds bedenk ik dat er nog ergens een coronatest moet zijn, dus waarom niet? Als ik de vloeistof in het venster druppel tekenen de twee blauwe lijntjes zich meteen, maar dan ook echt meteen af. Niks even wachten of is het echt wel een lijn, maar overduidelijk. Ik sta er wat stom naar te kijken.
Je gelooft het niet, maar ik heb covid. ‘Huh? Hoe kan dat nou?’ zegt mijn man. Tja. Het kan. Maar had ik me dan niet laten inenten dit jaar? Ik heb de griepprik gehaald en me laten inenten tegen pneumokokken – waar ik tot die tijd nog nooit van had gehoord – omdat die twee lekker makkelijk in één moeite door de huisarts werden verstrekt, maar covid? Ik vond het wel even welletjes met al dat geënt voor deze winter.
De symptomen van covid 2023 variëren volgens het RIVM van ‘milde luchtwegklachten (neusverkoudheid, loopneus, niezen, keelpijn, hoesten) en verhoging/koorts, tot ernstige pneumonie en dyspnoe’. Covid kan dan wel een ‘griepje’ zijn geworden – want die laatste twee ernstige symptomen streep ik voor het gemak maar even weg -, maar lekker uit eten met vrienden – wat voor het weekend op de planning stond – voelt toch niet goed. Mijn kleindochter zien? Beter van niet, nee. Naar de bioscoop – de kaartjes voor Maestro zijn al betaald – idem dito.
‘Wat heb ik hier geen zin in!’ Nee, dat snapt hij heel goed, die man van mij. ‘Ik vroeg toch nog aan je of ik een afspraak voor je zou maken om die prik even te halen?’
Dus het is mijn eigen schuld?
Zoiets ja.
Door: Brigitte Bormans
Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.
