‘We zijn er bijna’, daar word je lekker zen van

 

 

Wat een zaligheid, het kijkcijferkanon van de zomerse Nederlandse televisie gaat weer beginnen. ‘We zijn er bijna’ is slow tv op zijn best.

 

 

Er zijn van die dingen waar je lekker rustig van wordt. Een kom met goudvissen, een lekkere borrel en het leukste televisieprogramma van dit moment. Zodra ik naar ‘We zijn er bijna’ kijk valt alles van me af. Geen deadline, geen pubers die aan m’n hoofd zeuren wanneer we gaan eten. Alsof ik in een weldadig bad van rust terechtkom.

 
Vorig jaar kon het niet doorgaan vanwege corona, maar dit jaar trekt Martine van Os er samen met reisleiders Jan en Lotty gewoon weer vijf weken met een groep ouderen op uit voor een dolle kampeervakantie.

 
Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik niet zo van het kamperen ben, maar als ik de beelden zo zie mis ik blijkbaar een hoop gezelligheid. Waar maak je je druk om als je zo lekker in een kring kan zitten met een borreltje, of vanaf je luie klapstoel met een kopje koffie in de hand kan kijken hoe de overburen de caravan op hun plek zetten?

 
‘Links is waar je duim rechts zit’, zei mijn vader altijd, maar hoe moeilijk het verschil tussen links en rechts toch altijd weer is blijkt wel als de caravan ingeparkeerd moet worden. Dat is natuurlijk een reuze stressvol gebeuren want je kan niet heen en weer blijven steken met dat gevaarte. Maar daar is Piet met zijn afstandsbediening. Vol trots vertelt zijn vrouw dat ie ‘m daarmee tot op de centimeter in kan parkeren. Maar man, man, man, daar gaat het toch bijna mis. Echt, ik kan er uren naar kijken.

 
Dit wordt alweer het tiende seizoen van een programma waarin eigenlijk niks gebeurt en wat toch hartstikke leuk is om te volgen. Beetje kaarten, beetje jeu de boulen, beetje prutsen. Meer is het niet, maar toch is het fijn. Een beetje zoals het echte leven zou moeten zijn, nietwaar?

 

‘We zijn er bijna’, de komende 6 weken op dinsdagavond om 20.30 uur op NPO 1

 

 

 

Door: Irene Smit

Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.

Afbeelding van Irene Smit