Wat Napolitaanse vrouwen ons kunnen leren over zelfvertrouwen
Ons leuke nieuwe zusje Italiamo kent La dolce vita als geen ander. Natuurlijk willen wij haar beste tips voor het fijnste wat Italië ons te bieden heeft graag met je delen. Deze keer: Wat Napolitaanse vrouwen ons kunnen leren over zelfvertrouwen.
Je kunt het zien aan de manier waarop Napolitaanse vrouwen lopen, praten, zich kleden, kijken en hun meningen delen. Of zoals de moeder van mijn Napolitaanse huisgenoot ooit zei: ‘we zorgen ervoor dat we moeilijk over het hoofd worden gezien.’
De stad Napels is een kunstwerk op zich. Van het drogende wasgoed in de straten tot de springwedstrijden van kinderen in de heldere zee. Het roken, zonnebaden, de muziek, het eten. Er is geen stad als Napels en dat weten de Napolitanen maar al te goed. Je zou kunnen zeggen dat dit doorklinkt in Napolitaanse vrouwen, of eigenlijk in hun zelfvertrouwen.
Als er iets is dat we kunnen leren van Napolitaanse vrouwen, is dat ze het hebben van zelfvertrouwen niet fluisteren, maar schreeuwen. Ze nemen ruimte in, omdat ze ruimte verdienen. Niet omdat ze zich goed gedragen of passen in maatschappelijke normen, maar gewoon omdat ze bestaan. Zelfvertrouwen boven alles. Boven perfect haar, perfecte wenkbrauwen of een afgetraind lichaam. Energie spreekt boekdelen en wanneer je in Napels om je heen kijkt zie je dat deze vrouwen dat perfect begrijpen.
Nagekeken of nagefloten worden maakt niet dat ze zich minder naakt gaan kleden. Integendeel zelfs. Het lijkt alsof het ze vrij weinig kan schelen. ‘Het omgaan met mannen betekent soms spelletjes spelen. Zoals bij een spelletje scopa kun je beter weten wat de strategie van je tegenstander is. Dan kun je dat in je eigen voordeel gebruiken,’ drukte de Napolitaanse moeder ons op het hart.
En last but not least, Napolitaanse vrouwen leren ons dat eten een vrije zone moet zijn waarin je kunt doen wat je wilt. Het ongemak dat voedsel verweven is geraakt met het bereiken van een bepaald schoonheidsideaal is iets dat in de stad Napels liever vergeten wordt. Tenslotte zei de moeder van mijn huisgenoot daar nog over: ‘Er is niets belangrijker dan eten, en daarmee herinneringen, delen met mensen van wie je houdt, om wie je geeft, of die je soms haat. Er is geen schaamte in het eten van gefrituurd voedsel op het strand. Je kunt bier drinken, of wijn, of roken, of niet. Je kunt doen wat je wilt. Het is jouw lichaam. Er zijn geen regels voor kleine bikini’s of wie een badpak moet dragen. Een lichaam is bedoeld om voor te zorgen, maar mag nooit in de weg staan van het genieten van het leven.’ En laat dat is nou precies zijn waar Napolitanen erg goed in zijn: levensgenieten.
