Wat is dat toch voor rare redenatie?
Onze columnist opereert undercover en ontfutselt mannen de échte waarheid over het daten. Deze week vertelt Erik over die ene keer dat hij een kijkje nam op een datingsite. Want wat hij daar nou las…?!
Ik had nog nooit iemand meegemaakt die zichzelf zo raar profileerde. Ik ging eindelijk eens kijken op zo’n datingsite, en omdat zij in haar profiel had geschreven dat ze nog ‘midden in het leven stond’ besloot ik haar maar eens te gaan mailen.
‘Wat bedoel je daar precies mee?’ vroeg ik haar. Ik heb namelijk zelf niet het gevoel dat ik ‘naast’ het leven sta.
‘Nou, dat ik nog lees, enzo,’ schreef ze terug, ‘en dat ik nog zelf kook en naar muziek luister. En dat ik veel uitga en nog werk.’
‘O?’ was mijn antwoord. ‘En wát dan als je niet meer werkt? Waar sta je dan?’
‘Nou ja, laten we eerlijk zijn,’ schreef ze toen weer, ‘wat krijg je nou nog mee van de wereld als je niet meer werkt?’
En toen heb ik eerst maar even diep ademgehaald voordat ik haar antwoord gaf.
Wat is dat toch voor rare redenatie? Dat wanneer je de hele dag op kantoor zit – en je dus amper nog buitenkomt, of andere mensen spreekt – je méér van de wereld zou weten dan wanneer je ‘s morgens op je gemak eerst de krant doorneemt? Dat je daarna een kop koffie (met een tompouce) gaat halen bij de koffiecorner in de HEMA, en dat je daar dan ook nog hoort hoe anderen het nieuws hebben geïnterpreteerd, dat telt dan niet?
Ik ontmoet op onze “hangplek” namelijk elke dag mijn vrienden en wij luisteren en kijken nog héél goed naar elkaar (ook om zo heel rare haardrachten en vieze kleding te voorkomen).
En wij vragen, adviseren en bespreken daar dus alles! De één weet namelijk heel veel van computers, de ander weer van mode, en er zit een huisarts (in ruste) bij die ons elke dag behoedt om overal meteen voor naar de dokter te rennen. Zo begeleiden wij elkaar door het leven en staan wij er, volgens mij dus, nog middenin.
Maar ik kan me vergissen hoor. Als ik de hele dag naar mijn telefoon of een computerscherm zit te staren, en daar dan al dat nepnieuws tot me neem, dan ben ik misschien beter geïnformeerd over wat ik nog kan, moet, of juist niet meer mag.
Maar of ik dat ook wil??
En natuurlijk sta ik alleen nog midden in het leven, omdat ik een rollator heb. Zonder dat ding zou ik namelijk regelmatig in het leven líggen. En ik “zit” dus ook meestal (met wat vrienden) te luisteren naar muziek, en wij hupsen dan dus niet zo op en neer met onze handen in de lucht.
Maar wij hebben daarbij ook geen gehoorbescherming nodig waardoor wij zelf eigenlijk niets meer horen, maar naastgelegen provincies des te meer! En wij vertellen elkaar ook nog welke stukken wij mooi vinden en waaróm dan. Wij delen onze muziekbeleving, zeg maar.
En ja… wij gebruiken ook pilletjes! Had je niet verwacht, hè?
Wij gebruiken bijna allemaal bloedverdunners, cholesterolverlagers, pijnstillers, maagzuurremmers en weet ik veel wat nog meer, om nog midden in het leven te kunnen staan. En daarom ga ik dus liever niet daten met zo’n vrouw die nog zelf kookt. Hahaha.
Ja, het zou eens verkeerd kunnen vallen en alles komt er dan weer uit. Nee, joh! Dan ben ik mijn medicijnen weer kwijt en voor je het weet “lig” ik dan in een aula, en “sta” ik dus niet meer in het leven.
Nee, hoor! Ik blijf wel gewoon daten met mijn eigen vriendjes bij de HEMA. En laat zo’n date-tante zich op zo’n site maar fijn beter voelen!
Erik’s naam is vanwege privacy gefingeerd.
Zijn echte naam is bekend bij de redactie.
