Waarom zegt iedereen dit ineens?
Er is weer een modewoordje hoor. Nou stikt het daar natuurlijk van en ik kan het meestal lekker langs m’n koude kleren af laten glijden, maar dit…
Ik hoor de laatste tijd verbazingwekkend vaak het woord ‘bizar’. En dat bij voorkeur in een context waarin het totaal niet past. Die vrouw die ik op de radio laatst hoorde, over haar vreselijke terugtocht vanaf de Himalaya-top. Wat ze daar allemaal aan menselijk leed tegenkwam. Mensen die gewoon overlijden omdat ze die hele tocht niet aankunnen. Ze noemde het bizar. Ik zou eerder afgrijselijk of verschrikkelijk gezegd hebben.
Of zoals laatst een verhaal over iemand die een drama in het ziekenhuis heeft doorgemaakt. Bizar, zei iemand erover. Hoezo bizar? En als je bijvoorbeeld op één dag drie keer gemaild wordt over hetzelfde onderwerp en dat dan bizar noemt. Erg donker opgemaakte ogen bizar vinden. En zo kan ik nog wel even doorgaan… Stuk voor stuk dingen waarop het predicaat bizar totaal niet van toepassing is. Dat hele ‘bizar’ wordt gewoon vaker ‘te onpas’ dan ‘te pas’ gebruikt, als je het mij vraagt.
Misschien kunnen we even afspreken dat bizar gewoon het bizar blijft zoals het bedoeld is? Dat het niet meer en niet minder betekent dan zoiets als absurd, heel apart, buitenissig, erg eigenaardig, excentriek, hoogst merkwaardig, heel erg typisch of wonderbaarlijk. En dat zoveel betekenissen eigenlijk al best genoeg zijn voor zo’n kort woordje. Dat alleen is eigenlijk al te bizar voor woorden.
Door: Franska
