Franska.nl

Rachel praat je bij over de speeddate-week van Boer Zoekt Vrouw: ‘Iedereen is gierend nerveus: de boeren, maar ook de vijftig uitgenodigde mannen en vrouwen voor wie – in de woorden van Yvon Jaspers –  “het gevoel voor de boer groter is dan de angst voor afwijzing”. Veel van hen hebben deze dag gekozen voor praktische rugzakken, zondagse T-shirts en rozen in cellofaan.’

BZV: de speeddates

Ik denk dat ik wel weet hoe het gegaan is tijdens brainstorm van het productieteam van Boer Zoekt Vrouw. Na een lange stilte zei iemand “Waarom zetten we ze niet in een stoomtrein? Dan kunnen we daar mooi een paar clichés over ‘het leven is een reis’ en ‘eindstation’ aan ophangen.” De anderen konden niets beters bedenken, en zo kwam het dat deze aflevering bij vlagen op een Harry Potterfilm leek. De Hogwarts Express had maar vier coupés, dus Steffi werd verbannen naar een naastgelegen wei. Of misschien heeft zij een stoomtreinfobie, dat kan ook. Van de logistiek snapte ik ook helemaal niks (ritjes van vijf minuten in een stoomtrein? Tweeënhalve minuut heen, trein omkeren en tweeënhalve minuut terug om de volgende date op te halen?), maar dat zal wel aan mij liggen.

Boer Wim

Seizoens-pin-up Wim begint wat mij een beetje te vervelen. Ik zeg niks over zijn leuke hoofd en dito lach, schattige blossen en uitermate ontwapenende hapertje, maar eigenlijk wil hij vooral autocrossen en niet op vakantie. En aardappels telen. Verder lacht en bloost hij vriendelijk, is hij overduidelijk van goede wil en een ideale schoonzoon bij wie je dochter ongetwijfeld veilig is, maar hij lijkt de diepgang van een doperwt te hebben. Hij heeft tien heel leuke vrouwen uitgenodigd, dat wel, maar hij slaat af en toe de plank flink mis. Tjitske blijkt niet uit Friesland te komen maar uit Gelderland, en Enrieke doet niet aan posttraumatische filosofie maar postmoderne. Het zijn details, weet ik, maar Wim begint wel een beetje van z’n glans te verliezen. Dat Paula de aardappelwormpjes-expert bij zijn vijf uitverkorenen zit, verbaast mij niets (want bloedmooi, leuk in de omgang en kan meepraten over aaltjes), maar stiekem hoop ik dat hij straks met Marlies-met-de-ondeugende-ogen of Janke Trientsje op de tractor zit.

Boer Jaap

Jaap dacht er goed aan te doen een paar zinnen in te studeren voor de ongemakkelijke eerste momenten. “You never get a second chance for a first impression”, komt er de eerste keer uit als ‘second opinion’ maar bij de tweede, derde en vierde keer gaat het keurig. De inswinger ‘Ik ben tien keer zenuwachtiger dan jij’ werkt blijkbaar zo goed dat hij ‘m bij elke date naar buiten rolt. Jaap heeft een spreadsheet met ‘ja’  en ‘nee’ en loopt een beetje achterover als een marionet van wie het hoofd een minder strak touwtje heeft dan de ledematen. Date Marjan-met-de-streepjesjurk geeft Jaap in vijf minuten inzichten waar een psycholoog tien sessies en een dikke factuur voor nodig heeft. Met elke date wordt Jaap zekerder en enthousiaster, en bij de laatste date is hij de stud van de stoomtrein. De knuffelberen-date met Petra doet de deur dicht (misschien hadden ze in het echt ook beter de deur dicht kunnen doen, want de vonken sloegen er af). Ik deed een klein dansje toen bleek dat Jaap ook Gaby met de rode krulletjes en de boven- en onderbeugel had gekozen voor zijn laatste vijf. Dat word heel goeie televisie volgende week.

Boerin Michelle

Tijdens haar date met Roeland vertrouwt Michelle hem toe dat ze heel spiritueel is, maar toch lijkt het mij dat ze nog niet veel verder is gekomen dan een hennaspoeling en af en toe een wierookstokje fikken. Yvon ziet ook wel dat het bij de champignonboerin vooral blijft bij lief lachen en haar prachtige roodbruine krullen heen en weer zwiepen. Michelle heeft wel een paar leukerds uitgenodigd. Op het moment dat date Maarten binnenstapt hebben ze er van de KRO-NCRV een pianomuziekje onder gemonteerd, en volgens mij ook nog een soft-focus filtertje overheen gegooid. 

Hij is gekwetst. Hij is gevoelig. Hij heeft lichtblauwe ogen. Michelle begint van de schrik allemaal gesloten vragen te stellen. Deze jongen gaat of met haar trouwen, of haar hart breken. Waarschijnlijk dat laatste. Maar we zijn er nog niet! Want daar is kandidaat Ruud. Hij heeft leuk haar. Hij heeft tanden. Hij heeft een trui. Maar ik vertrouw geen van beiden. Richt je pijlen op Stefan, Michelle! Of op Zeno met de witte wenkbrauwen.

Boer Marnix

Marnix moet echt gauw ophouden met dat stomme gestaar dat door moet gaan voor enigmatisch en ‘ik kijk rechtstreeks in je ziel’. Hij gedraagt zich als een puber van veertien en heeft niet eens door dat bijna al zijn dates daar in minder dan een halve seconde doorheen prikken. Dates Willemijn en Maaike geven gedoseerd tegengas, waardoor hij een beetje van de rails lijkt te raken. Er is niet veel voor nodig. Date Janneke kiest voor een andere insteek, en heeft minder dan vijf minuten nodig voor het tot voetjevrijen komt. Getver. Na de date met Marjolein zegt Marnix “het snaartje wordt geraakt maar er komt geen muziek uit”, en verwacht daarmee dat iedereen omvalt van zoveel filosofie. Bij zijn date met Amber is hij te moe om haar aan te kijken, omdat hij het te druk heeft met blazen over hoe zwaar hij het allemaal vindt. En hoezo dacht hij dat het een goed idee was om voor alle dates bloemen mee te brengen, maar dat in te steken als “Dit is de eerste en de laatste keer dat je bloemen van me krijgt”?  Wat is dat voor een raar ‘een stap vooruit, twee achteruit’-concept, Marnix? Niet gek dat hij na de laatste date doodmoe instort op het trapje van zijn treincoupé. Dat krijg je als je de hele dag krampachtig een muur probeert overeind te houden.

Boerin Steffi

Steffi heeft haar boeren schaamteloos uitgezocht op lengte en er ontvallen haar steeds dingen die je niet verwacht van zo’n ogenschijnlijk bedeesde boerin. Ze heeft het over ‘ballen’ en ze roept ‘nondeju’. Ze keurt haar mannen als paarden, maar je hebt geen moment het idee dat ze geen goed hart heeft. Haar look is een beetje Ellen de Generes, maar my goodness, wat is ze leuk.  Ik ben blij dat de date Joost niet uitkiest, want zo’n vrouw moet je niet steeds onderbreken. Die moet je met grote blossen horen zeggen dat ze haar date heel aantrekkelijk vindt “maar ik vind er al vier heel aantrekkelijk”. Vooral haar date met Roel is geslaagd. Hij babbelt makkelijk en ziet eruit als een matroos op een Russische onderzeeër, dus ik snap dat wel. Steffi heeft vooral oog voor zijn ‘giga’ bovenarmen, hoewel hij wat haar betreft voor de rest wat mager is, “maar dat krijg ik er wel aan”. Na de laatste stoomfluit verzucht ze dat ze ze allemaal wel wil. Als de uiteindelijke selectie dan toch is gemaakt, lepelt ze als enige boer niet allen een lijstje namen op, maar leidt elk van haar keuzes in met “Ik zou het leuk vinden als je volgende week meegaat”. Heel keurig, om vervolgens uit de grond van haar hart “Het was echt fokking moeilijk” te roepen. Wat mij betreft mag dit seizoen ‘Steffi Zoekt Boer’ heten.