Waarom je altijd ligt bij een psycholoog
Het is misschien vooral in films echt zo: iemand komt bij een psycholoog en gaat gestrekt op een sofa en barst los over alle problemen.
Eerlijk gezegd weet ik niet of veel psychologen het in het echte leven ook zo doen, maar ik heb zelf nog nooit horizontaal mijn levensverhaal mogen doen. En dat is zonde, want je gaat juist liggen om een reden.
Sigmund Freud was de eerste die dit introduceerde, met als reden dat de patiënt dan lag terwijl hij erachter buiten zicht zat, omdat dat het meest in de buurt kwam van de hypnosemethode waaruit de psychoanalyse is geboren. Maar, ook niet geheel onbelangrijk, voegde Freud er ook aan toe: ‘Ik trek het niet om acht uur per dag aangestaard te worden door andere mensen.’ Volledig begrijpelijk.
Maar wat Freud destijds nog niet doorhad en wat later wel is onderzocht en bewezen, is dat een liggende houding heel bevorderlijk werkt bij een psycholoog. Een liggende houding zou namelijk tot veel minder woede leiden dan wanneer mensen staan of zitten. Dit hebben ze onderzocht door een groep liggend feedback te geven (bedoeld om ze kwaad te maken) en een andere groep dezelfde feedback te geven terwijl die rechtop zat. En wat blijkt? De zittende groep werd véél kwader dan de liggende groep.
Er zijn daarna nog meer onderzoeken gedaan en elke keer werd weer bewezen dat een liggende houding veel positiever is als je een therapiesessie hebt. Zo zijn mensen dan ook nog eens veel minder defensief, staan ze meer open voor nieuwe ideeën en kunnen ze makkelijker afstand nemen van emoties.
De volgende keer dat je een afspraak hebt bij de psycholoog: lekker gaan liggen dus.