Franska.nl

Vroeger had ik een vriendin die totáál ontspande als ze in een juwelierszaak iets had gekocht en stond te wachten terwijl de verkoopster er een mooi pakje van maakte. ‘Oh,’ zei ze, ‘als je dat ziet gebeuren, zo’n vrouw die het papier netjes vouwt, en een strikje maakt… Héérlijk.’ Ik snapte dat, want ik heb het in een parfumerie. Waarschijnlijk omdat ze in zulke winkels echt werk maken van het inpakken. Je staat dus een tijdje niets te doen en het enige wat beweegt, zijn de handen van de verkoopster. Gebiologeerd staar je ernaar. Rustgevend.

Eén van mijn kleindochters heeft het met kriebelen onder haar voetzolen. Ze steekt me een blote voet toe en geniet zichtbaar terwijl ik heel zachtjes met mijn nagels over haar hielen strijk. Het moet precies goed, niet te hard en niet te zacht. Ik moet er niet aan denken dat iemand dat bij mij zou doen, huuu. Mijn tenen krommen bij de gedachte alleen al.

Waar ik dan weer bij ontspan en anderen niet, is het ontwarren van een kettinkje. Je weet wel hoe kettinkjes altijd in elkaar gaan zitten als je ze neerlegt in een doosje, of zelfs op je nachtkastje. Zit er ineens een schijnbaar onontwarbare knoop in. Daar moet je echt voor gaan zitten. Sommige mensen gaan ervan smijten, met kettinkjes bijvoorbeeld. Ik kan er helemaal rustig van worden.

Maar nu heb ik gehoord over ASMR, Autonomous Sensory Meridian Response en dat vind ik het aller-raarste van alles. Er staan tig filmpjes van op YouTube, er zijn ASMR-sterren met honderdduizenden volgers en hele ASMR-kanalen. Klik je zo’n filmpje aan, dan zie je een jonge vrouw (meestal) die heel zachtjes praat, fluistert eigenlijk, compleet met van die kleine smak-achtige mondgeluidjes, en ze doen dingen als met hun nagels over een haarborstel gaan, of tikken, of met plastic knisperen. En daar schijnen die honderdduizenden volgers dan een ‘braingasm’ van te krijgen, een hersen-orgasme dus. Er trekt een prikkeling over hun hoofd en ze ontspannen totaal. Of ze vallen ervan in slaap.

Ik probeerde ernaar te kijken, want ik dacht: ik moet toch weten waarover ik schrijf. Maar ik kan er echt niet tegen, ik ga er direct van rillen en huuu roepen, en waaaah, en ik zet zo’n filmpje meteen uit. Brrrr.

Maar ja, je weet nooit, misschien is het een tip.