Waar was zijn Caroliene?
Ouch, ouch, heb je het gezien?
Stel, je bent weerman. En je hebt de keuze tussen alles uit je hoofd leren en de autocue. En je doet alles gewoon uit je hoofd omdat je dat zo gewend bent. En dan krijgt je in de live-uitzending een ontzettend Caroliene-moment. Nee erger, want niemand komt je redden. Sta je daar in je lila jasje. Wetend dat je nog 5 minuten doormoet. En als er dan mooie plaatjes in beeld verschijnen van bloesem eh… ‘Laten we maar doorgaan naar het volgende plaatje’.
Het moet ver-schrik-kelijk zijn. Je gaat er instant van meezweten. Die paniek. Echt, my worst nightmare. (Ik herken het helaas ook; tijdens een speech voor een vriendin aan haar chique afstudeerdiner had ik het. Ik kwam er to-taal niet meer uit. In m’n mooie jurk, staand voor al die zittende, verwachtingsvolle mensen … Stameldestamel. Ik kon echt niets aardigs over haar zeggen. Gelukkig redde mijn eigen Caroliene – vriendin Lotje – me toen. Pfff. Krijg er nog klotsoksels van.)
Maar dit weerpraatje was dus op tv. En da’s dan weer een graadje of 10 erger. Daarmee was dit wel het spannendste weerpraatje ooit (al kan dat ook door dat bijzondere jasje komen). Overigens herpakte Maurice zich onwijs goed, hoor. Al heb ik geen idee wat hij heeft ‘voorspeld’: ik was alleen maar bezig met of hij please-please die tekst maar zou onthouden. Vanochtend moest vriend Maurice – die hiermee wel in een klap zijn naam vestigde – opnieuw. Ik heb even gekeken, en echt: vlek-ke-loos! (En zonder autocue, Matthijs!) Geen ‘wolkje’ aan de lucht. En hij had ook een leuk jasje aan.
PS. Ik ging even snuffelen, en vond nóg 5 van dit soort ouch-fragmenten.
1. Waar Maurice Middendorp charmant toegaf dat hij een black-out had,
wordt hier toch wel duidelijk dat je eigen reactie na zo’n black-out behoorlijk veel invloed kan hebben op je imago. Ouch.
2. Het kan altijd erger. Hier vergat de Amerikaanse presentatrice haar tekst niet, wel viel ze flauw. Gaat weer goed met haar, hoor.
3. Sandra’s momentje duurt ‘maar 8 seconden’. Maar dat duurt zooooo lang als je met je mond vol tanden staat.
4. Geen black-out, wel beheurlijk ouch, deze klassieker.
Ik blíjf erin als ik dit zie.
5. En deze. Je gaat toch gewoon mee in die lach?
Door: Beatrijs Bonarius
Beatrijs Bonarius is tekstschrijver & eindredacteur. Een mediavreter, zoals ze zelf zegt. Met een vrolijke, scherpe blik – en dito toetsenbord – kijkt ze voor Franska naar de actualiteit.
