Franska.nl

Vrije dagen MOETEN

Eindelijk heb ik een vrije dag. Zo’n dag dat even niets hoeft.

 

Of “hoeft”? Het is meer zo’n dag dat even niets “moet”. Ik moet namelijk nogal veel de laatste tijd. En dan vooral van mezelf, maar nu manlief thuis aan het revalideren is, loopt het de spuigaten uit. Ik heb namelijk pas het gevoel dat ik “vrij” heb nadát ik alles heb gedaan wat ik “moet”. Ik zit dan toch niet lekker als ik weet dat er nog van alles op me ligt te wachten.

 

En nu kun je je natuurlijk afvragen of die te lappen ramen echt op mij wachten, maar in mijn hoofd denk ik dus dat dat zo is. Ik heb nog nooit een discussie gehad met een raam over het te lappen tijdstip, en nog nimmer heeft een draai- of kiepraam mij verweten dat ik te laat kwam, maar toch… Ik zit gewoon niet lekker naar buiten te staren (wat nu heel gezond zou zijn) als ik eigenlijk niks meer zie.

 

En als ik dan tóch die ramen heb gelapt, dan neem ik natuurlijk ook even de kozijnen mee.

 

En dan steken die schattige buitenpotjes die eronder op de grond staan ook weer zo af, met al dat zand en alg erop. En die tuinbank kan dan ook wel een sopje gebruiken, en hé… is die struik nou geknakt? Even bijknippen maar.

 

Ach, je herkent het vast wel. En ik neem me op deze vrije dag dus meteen voor om dit keer NIET de ramen te gaan lappen! Ik maak alleen de vriezer schoon, en haal die van zijn plaats om erachter ook even te soppen. Ik ben er nu toch.

 

En ja, dan neem ik ook meteen de wasmachine mee die ernaast staan. Och, jeetje, wat een bende daarachter. Lekt de wasmachine nou? Of is het de afvoerpijp van de droger die wat condens lekt? Even die luchtslang van de droger schoonmaken. Want anders kan ik natuurlijk niet zien of hij lek is.

 

Ehhh… Zo’n droger moet je eigenlijk ook af en toe openmaken en uitzuigen, toch? Dat heb ik ooit ergens gelezen. En ja, hij staat nu midden in de bijkeuken, dus hup, meteen maar even de achterkant eraf schroeven.

 

En terwijl ik constateer dat dat een volkomen onnodige exercitie was – omdat ik die droger eigenlijk nooit meer gebruik nu ik weer ruimte genoeg heb om de was op te hangen – ontdek ik ook nog dat ik twee schroefjes kwijt ben die ik er zelf net uitgedraaid heb en ergens neergelegd moet hebben. Pfff.

 

Nou ja, in de schuur maar even op zoek naar twee nieuwe schroefjes dan.

 

Sjonge, wat een bende is het eigenlijk in die schuur. Zo kan toch je toch nooit een schroefje vinden? Laat ik eerst dus even die plank leeghalen en al die potjes weer netjes sorteren.

 

Schroefjes hier, spijkertjes daar, boutjes maar daarin, moertjes op maat, plankje weer schoon, schroefjes voor de droger gezocht, verkeerde schroefjes, weer terug naar de schuur, ander maatje proberen, ach wéér de verkeerde, schroevendraaier kwijt, auw die lag op de grond, o jee, mijn voet bloedt, pleistertje zoeken, medicijnlaatje meteen maar even opruimen, droger weer in elkaar zetten, wasje dat nog in de wasmachine zat even ophangen en het eten uit de vriezer nog even… o, huh… waar heb ik dat eten uit de vriezer nou gelaten?

 

Ah nee, heb ik dat dan niet in de koelkast gelegd om te ontdooien voor vanavond? Zodat ik lekker niet hoefde te koken op mijn vrije dag?

 

En dan komt de kat voorbij met een big smile.

 

Neeeee!!!

 

Toch maar weer even boodschappen doen dus. Dan een kopje thee zetten, neerploffen, en dan wordt manlief alweer thuisgebracht.

 

‘Zo, lekker een dagje vrij gehad?’ vraagt hij vlak voordat ik zucht.

 

Nou ja… morgen tijdens het werk maar weer een beetje proberen uit te rusten.

 

Of nee… die deadline is morgen. En dat stuk MOET dan de deur uit! Pfff.