Vreemdgaan, is het te vergeven of niet?
Gisteravond zette ik Ladies Night op. Voor de verandering, want ik had het eerlijk gezegd nog nooit gezien.
Met m’n neus in de boter viel ik, want gelijk een pittig onderwerp, waarover de meningen nogal uiteenliepen. Vreemdgaan. En dan vooral met de vraag of je je partner de deur uit bonjourt na een slippertje of affaire. Een echt duidelijke conclusie was er niet, want ja, veel verschillende meningen.
Nou ben ik misschien jong qua leeftijd (30), maar qua visies blijkbaar vrij conservatief. Zangeres en theatermaker Kirsten van Teijn vertelde openhartig dat ze inmiddels een polygame relatie heeft, Heleen van Rooyen doet het juist andersom — van polygaam naar monogaam. Presentatrice Merel Westrik benadrukte gelukkig dat iedereen vooral moet doen waar hij/zij gelukkig van wordt en daar ben ik groot voorstander van.
Stiekem hoop ik zelf wel op een partner die monogaam is, zonder de behoefte aan hier en daar uitstapjes. Ik denk dat ik daar veel te jaloers voor ben aangelegd. Het idee dat jouw geliefde toch graag avontuurtjes buiten de deur beleeft… Nee, daar bedank ik voor. Dan liever alleen. Ook als je al jaren samen bent, met kinderen en alles erop en eraan. Misschien ben ik ouderwets, maar vreemdgaan is bij mij meteen einde verhaal. Of moet ik anno 2020 wat dit betreft iets meer open-minded zijn?