Voor geen goud natuurlijk

 

Er zijn dingen die je niet kunt missen, totdat je er eens even heel goed over nadenkt. Hoe deden we dat in hemelsnaam vroeger allemaal? Zoveel langer bleven we niet op ’s avonds.

 

Voor geen goud wil ik natuurlijk m’n afwasmachine kwijt. Als ie weleens stuk is ben ik met niets anders bezig dan met het oplossen van dat levensgrote probleem. Want zonder zo’n ding wil en kun je toch niet meer? Met een teiltje en een theedoek. Echt niet. Is toch zonde van je tijd?
 
Totdat ik laatst ‘De Postkoets’ plaatste op Facebook bij m’n dagelijkse #RadioFranska-muziekje. Ineens kwam alles weer bovendrijven, dankzij de leuke reacties van lezers. ‘Oh! Dat zongen we vroeger altijd bij het afwassen.’ En ook: ‘Twee reebruine ogen, dat was toch de achterkant?’ Plotseling stond ik in m’n herinnering weer in de keuken. Naast m’n zus en moeder. Wat was dat eigenlijk supergezellig. Ik wilde altijd het liefste afdrogen, want met je handen in dat hete sop en dan van die fliebertjes eten tussen je vingers door voelen glibberen… Brrr. Was ik als kind tamelijk allergisch voor. Dus pakte ik al snel een theedoek en dan proberen te zorgen dat de afwasser je niet bij kon houden. En onderwijl dus ook nog zingen. Soms brak er dan wel eens iets in de haast en drukte. Maar leuk dat het was.
 
Niets zo mooi trouwens als zussen en familie die samen zingen, omdat de stemmen zo goed passen, bedacht ik later. Deden jullie dat thuis ook? Zingen bij de afwas? Wat was jullie repertoire? Ik ben heel erg benieuwd. Ter inspiratie alvast mijn afwas-top-tien. Voor zover ik me die tenminste herinner.
 
-Er schommelt een wiegje in ‘t bloeiende hout, een wiegje met bloemengordijntjes

-Zwei kleine Italiäner, die kamen von Napoli

-Brandend zand en een verlooooren land

-Klein vogelein op groene tak

-Een beetje (ik wou dat jouw hart een kast was met een deurtje)

-Paradiso met je palmenstrand

-De speeltuin (af en toe gaan Pa en Moe)

-Spring maar achterop

-Op de grote stille heide… dwaalt de herder eenzaam rond

-In ’t groene dal, in ’t stille dal, waar kleine bloe-oem-pjes bloeien

-Kleine kokette Kathinka

-En natuurlijk De Postkoets…

 
Oh wacht. Nog even zus ge-appt, die had er ook nog een paar:

-Knaapje zag een roosje staan

-Waar de blanke top der duinen

-Sari Marijs
 

Vul je even aan?

 

Door: Franska

Afbeelding van Franska