Franska.nl

Voor alles is blijkbaar een eerste keer

Zo werd ik voor het eerst van mijn leven geconfronteerd met een dickpic.

 

 

Voor alles is blijkbaar een eerste keer. Zo werd ik voor het eerst van mijn leven geconfronteerd met een dickpic en ik kan je melden dat die ervaring nou niet bepaald was om over naar huis te schrijven. De pic was overigens niet aan mij persoonlijk gericht maar aan een goede vriendin die een gast met een, laten we zeggen, wel heel bijzonder gevoel voor humor had weten te ritselen via een datingapp.

 

‘Wil je ‘m zien?’ vroeg ze me.

 

‘Moet dat?’

 

Amai! Hoezo denkt deze man indruk te kunnen maken met deze apert onsmakelijke en miserabel belichte compositie van zijn jongeheer in vol ornaat? Zou hij voor de spiegel hebben staan draaien in de volle overtuiging een vrouw – mijn goede vriendin in dit geval – het hoofd op hol te kunnen brengen met dit zielige gevalletje?

 

‘Is hij groot?’ vroeg ik mijn vriendin.

 

‘Groot?’

 

Ruim geschapen zijn, daar doelde ik op, want dat is op zo’n fotootje niet erg secuur te beoordelen omdat er geen attributen in beeld gebracht zijn om het vergelijk te kunnen maken. Mannen schijnen er nogal op te tippelen toch? Ruim bedeeld zijn door Moeder Natuur zien ze graag als symbool van daadkracht en mannelijkheid. Het geeft ze zelfvertrouwen, pomp hun ego op en stemt ze overmoedig, dat laatste helaas ook. Want om nou aan te nemen dat wij vrouwen zonder meer aangaan op maatje XXL? Het is hoe dan ook een dwaze mannengedachte om ervan uit te gaan dat een fotootje van hun fallus in full size erectie genoeg zou zijn om ons het hof te maken. Ik ben eerder geneigd om het tegenovergestelde te denken nu ik eindelijk mee kan praten over het fenomeen dickpic.

 

Had mijn vriendin nog wel even een gewone foto van deze man zodat ik wist welk hoofd er bij die onderkant hoort? Die had ze wel ja.

 

‘Ach jochie toch’, mompelde ik.

 

 ‘De lul!’ zei zij.