Vlees

irma laptop

 

Ik wil alleen een kroketje van een blije koe.

 

 

 

Er was een tijd dat ik nog nooit van plofkippen, kistkalveren of sloopmelk gehoord had en dat een kiloknaller een mooie aanbieding was. Wat was dat een fijn gevoel. Inmiddels weet ik helaas beter.

 

 

Ik hou van dieren. Ik ben het soort mens dat vliegen, muggen, wespen en spinnen vangt en voorzichtig buiten zet. In de auto stop ik voor overstekende eenden, slome duiven en geschrokken hazen. Ooit ben ik eens midden op de snelweg gestopt voor een rij eenden (gelukkig ’s morgens heel vroeg toen er nog heel weinig verkeer was). 

 

 

Mijn jongste dochter heeft het dilemma van vlees eten opgelost door vegetariër te worden. Beter voor het milieu, beter voor de dieren. Dat vind ik lastig: ik zou mijn kroketje en ham-kaastosti toch wel missen. We eten thuis wel minder vlees, zeker een paar dagen per week zonder, af en toe vis. Met nog minder hoef ik niet aan te komen; mijn wederhelft is erg gesteld op zijn lapje vlees en mijn (schoon)zonen kun je wakker maken voor spareribs of kippenbouten.

 

 

Dát we vlees eten vind ik ook niet zo erg, als die dieren maar een mooi leven gehad hebben. En daar wil ik best voor minderen; ik eet liever één keer in de week een blije koe dan dagelijks een kistkalf. Ik wil gewoon dat vlees van een koe komt die lekker in de wei madeliefjes heeft staan eten. Of van een varken dat in de modder lag te rollen en een kip die op het boerenerf graantjes pikt. Zo moeilijk is dat toch niet? 

 

 

Wat ik vooral vervelend vind, is dat ik nooit zeker weet of ik een goed stuk vlees koop. Keurmerken blijken niet altijd te kloppen, zelfs goede slagers verkopen schijnbaar vlees van dieren die hun leven op een halve vierkante meter hebben doorgebracht. Eigenlijk zou ik van ieder hamlapje uit moeten zoeken waar het vandaan komt. Kunnen we dieronvriendelijke praktijken niet gewoon verbieden? In Urk mogen postduiven niet vliegen op zondag, in veel plaatsen mag je niet stoepkrijten en in Rotterdam kun (of kon, dat weet ik niet zeker) je een boete krijgen voor een blaffende hond. Als we al dat soort dingen kunnen verbieden, waarom kunnen we dan niet zorgen dat ieder dier in Nederland een dierwaardig bestaan krijgt? 

 

Door: Irma van Schaijk