Vetrollen als volksvermaak
En dan roept de presentator dat ‘dit hun laatste kans is op een gezond en beter leven!’ en begint het zwoegen, zeulen, zweten, afzien en wortel knagen.
Vetrollen tot volksvermaak maken, want dat is wel een beetje wat het is met al die afslankprogramma’s. Openen met jankende, van zichzelf walgende mensen die dankzij programmamaker zus of zo een laatste kans krijgen om net niet onder hun overgewicht te bezwijken. Bij de uitverkorenen gaat het janken van walging dan vanzelf over in janken van dankbaarheid en dan zit ik te kijken en dan voel ik plaatsvervangende schaamte. Want als al die blubberende buiken en drillende vetrollen niet genoeg bekijks trekken, dan is het mooi heel snel gedaan met het coachen.
Is het wanhoop die mensen drijft om zich zo in hun hemd te laten zetten? Is het omdat ze zelf van hun lang-zullen-ze-leven geen diëtiste en personal coach kunnen betalen? Is het uit angst om dood te gaan? Of verdragen ze het niet langer om als loser te worden weggezet?
En dan roept de presentator dat ‘dit hun laatste kans is op een gezond en beter leven!’, en begint het zwoegen, zeulen, zweten, afzien en wortel knagen en wordt er met ingehouden adem op de weegschaal gestaan, waarna niets dan lof en ‘ga zo door’ en ‘weet je wel hoe trots wij allemaal op je zijn?’
En dan, na een hele tijd, als het programma bijna is afgelopen en er (in uitzonderlijke gevallen) tot wel 150 kilo vet per persoon in razend tempo werd verbrand, komen de modepolitie en kapper nog even langs voor de nodige puntjes op de i en dan… Nou ja, dan zijn ze er dus nog lang niet, die arme kandidaten. Want heel snel afvallen, véél te snel afvallen eigenlijk, dramatisch veel gewicht in veel te korte tijd verliezen, verlaagt de zogeheten rustverbranding van het lichaam. Wat wil zeggen dat kandidaten na afloop van het tv-programma per dag 600 à 700 kilocalorieën minder verbranden dan andere mensen. Een aantal dat goed is voor ’n patatje mét plus een stroopwafel. En was het nou nog tijdelijk, dat die stofwisseling zoveel trager werkt dan eerst, maar dat is het niet. Die beschadigde stofwisseling herstelt namelijk niet, ook niet na jaren en ook niet als de kandidaten weer zijn aangekomen.
Want aankomen doen ze geheid. Ondanks het gratis sportschoolabonnement en vijf jaar begeleiding door de Nederlandse Obesitas Kliniek nadien. Precieze cijfers over terugkerende kilo’s worden door de omroepen niet verstrekt. Volgens Amerikaans onderzoek komen sommige ex-kandidaten weer evenveel aan als afgevallen, anderen zelfs meer en sommigen minder. Maar aankomen doen ze allemaal. Dat komt omdat een kuurtje niet helpt tegen obesitas. En een tv-programma evenmin. Dat is er alleen maar om zoveel mogelijk kijkers te trekken en daar lenen vetrollen zich blijkbaar uitstekend voor.
Bron: Trouw
Door: Brigitte Bormans
Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.
