Franska.nl

Iedereen die wel eens kinderen in de auto vervoert heeft ruzie met de autostoeltjes. Het lijkt haast wel hogere wiskunde om zo’n ding op de juiste manier in de auto te plaatsen. En om vervolgens het kindje in de gordels te krijgen is de volgende uitdaging.

Iets wat zo belangrijk is gaat dus heel vaak fout. Riempjes die ervoor moeten zorgen dat het kindje goed in het stoeltje vastzit, zitten meestal verkeerd om en veel te los. Vaak uit gemakzucht omdat de kleintjes het vervelend vinden als ze strak zijn ingesnoerd en beginnen te dreinen dat het losser moet. Menig ouder of grootouder geeft het kindje dan maar z’n zin om van het gezeur af te zijn. Soms met het idee dat het maar een klein stukje rijden is. Of dat ze simpelweg niet weten hoe het moet. En dat kan dus levensgevaarlijk uitpakken.

Het afgelopen jaar moesten vijfhonderd kinderen tussen de nul en acht jaar naar de eerste hulp in het ziekenhuis nadat ze bij een auto-ongeluk waren betrokken. Soms vloog een kindje bij een botsing met stoeltje en al door de voorruit, met alle gevolgen van dien. Zelfs bij een klap met dertig kilometer per uur vliegt het autostoeltje als een raket door de auto. Je moet er toch niet aan denken!

Wat zou het fijn zijn als de autostoeltjesleverancier een aparte workshop aan de ouders zou geven over het installeren van de stoeltjes. En dat de oppas en de opa’s en oma’s ook de juiste uitleg krijgen. Zodat ze op de oppasdag weten hoe ze het stoeltje en het kindje vast moeten zetten als ze een ritje met de auto gaan maken. Dat kan heel veel leed voorkomen.

Eer dat ik door had hoe de Maxicosi op de goede manier op de autostoel vastgemaakt moest worden, was mijn zoontje er al bijna uitgegroeid. Wat ingewikkeld! Ik zat altijd enorm te prutsen om de veiligheidsgordel op de juiste manier over het bakje heen te krijgen. Bij het volgende autostoeltje probeerde ik altijd de truc met de onderarm. Door zachtjes met mijn ene onderarm in zijn buik te duwen kon hij geen kant op en bleef hij goed zitten. Zo kon ik snel met mijn vrije arm de gespjes dichtdoen.

Nadat je dat duizend keer hebt gedaan word je er gelukkig wel een beetje handiger in. Maar als ik vervolgens de gespjes strakker deed, werd het meestal minder gezellig in de auto.

Ik heb wat afgezongen om hem af te leiden. En als dat niet lukte, dan toverde ik het doosje tumtummetjes tevoorschijn. Stoppen met dreinen, dan krijg je een snoepje. Oké, oké… ik geef het toe, ik kocht mijn zoontje gewoon om. Pffff. Maar gelukkig bleef ie wel zitten.