Vergeten na te denken
Ik had het nog zo goed bedacht. Alleen maar naar de USA als…
De eerste keer dat we naar de USA gingen, zei ik: ‘Hartstikke leuk allemaal, maar ik ga echt niet zo’n giga end vliegen om er na een paar dagen weer te vertrekken. Als ik ga, dan vind ik dat ik er ook minstens vier weken moet blijven. En eigenlijk vijf.’
Zo, dat was ferme taal. En zo deden we het ook. Vandaar dat we flink wat gezien hebben van de States. Nooit op de manier zoals een echte toerist dat doet, bijvoorbeeld even Route 66 rijden. Welnee. Ik had bedacht dat 300 kilometer per dag, hooguit 400 in een auto genoeg was, anders is het geen vakantie. Moet je niet vergeten die miles om te rekenen naar kilometers. Kun je je lelijk in vergissen.
Dus als we een stuk verder wilden, dan werd het gewoon auto inleveren en vliegen. Superhandig. Zo konden we in één vakantie New Orleans (vlak voor de Katrina-ramp) en San Francisco inclusief omgeving doen. De keer erna New York, Memphis, Nashville, Long Island, Boston en de omgeving daar. Ik kan het van harte aanbevelen. Als je gaat vooral Nantucket niet overslaan.
Intussen ben ik m’n ferme taal al lang weer vergeten. Vorige week vertrokken naar New York, op weg naar de universiteit waar ik m’n verhaal over Franska.nl ging doen. En dan vandaag al weer inchecken om morgen terug te vliegen. What happened met m’n goede voornemens? Nu alweer weg?! Terwijl er nog zoveel te zien en te doen is? Zou ik met de dag ongeduriger worden?
P.S. Excuseer m’n Engelse woorden tussendoor. Je past je ook zo snel aan… Zal ook wel weer maanden last hebben van m’n accent, haha.
