‘Veel mensen vonden mijn moeder veel te vrij met mij’
‘Maar ik gun de hele wereld zo’n vrije moeder.’
‘Mijn moeder en ik, dat is een twee-eenheid. Vaak zeggen we op hetzelfde moment precies hetzelfde en elkaar iets uitleggen is zelden nodig want we begrijpen elkaar zonder woorden ook wel. Vanaf mijn twaalfde, toen mijn vader zijn biezen pakte om met z’n vriendinnetje te gaan wonen, waren mijn moeder en ik met z’n tweetjes. Dat was gek genoeg heel fijn. Mijn vader had sowieso al geen actieve bijdrage aan mijn opvoeding geleverd omdat hij zelden thuis was. Als hij er dan eens was ging hij zich opeens lopen manifesteren en moest alles op zijn manier en voorwaarden.
Het stoorde hem vooral dat mijn moeder heel vrij en makkelijk met mij was. Daar stond hij trouwens niet alleen in. Andere ouders verboden hun kinderen om uit te gaan of te drinken en vonden het volstrekt onbespreekbaar dat hun dochters voor hun zestiende met een jongen naar bed gingen. Mijn moeder verbood mij zelden iets. Zij bracht me verantwoordelijkheid bij en hamerde erop dat ik altijd eerlijk zou zijn – wat het ook was waar ik mee thuiskwam, áls ik er maar mee thuiskwam in plaats van er stiekem over te doen.
Mijn vriendinnen braken ongeveer hun nek om bij ons thuis te komen omdat het altijd gezellig was. Tot op de dag van vandaag – we zijn de dertig inmiddels allemaal voorbij – is iedereen fan van mijn moeder. Eén verhaal springt eruit en wordt nog regelmatig verteld.
Het is een typisch-mijn-moederverhaal geworden. Ik was zeventien en hing met twee vriendinnen op een zaterdagochtend op de bank naar videoclips te kijken toen mijn moeder binnenkwam en een graai in de kontzak van haar spijkerbroek deed. Daar trok ze een stapeltje bankbiljetten uit die ze op het tafeltje voor ons smeet.
Wij veerden tegelijk op: ‘What the f…?!’ Ze had het een maand daarvoor uitgemaakt met haar vriend. Die man was altijd al veel gekker op haar dan zij op hem en had in het jaar dat ze met elkaar omgingen regelmatig een bezoek aan de juwelier gebracht. Toen het over was had ze al zijn sieraden verkocht en ook haar andere sieraden ‘gesorteerd’ zoals ze dat noemde. Ze had het geld die dag opgehaald.
‘Gaan jullie mee brassen?’ vroeg ze. Daarna nam ze ons mee lunchen. Die lunch duurde tot diep in de namiddag. Zo was mijn moeder en zo is ze nog steeds. ‘Een beetje gek’, volgens mijn vriendinnen. Mij heeft het niets dan goed gedaan. Want ondanks dat ze altijd een beetje gek was, heeft ze mij ook al het fatsoen van de wereld bijgebracht en zal ik niet snel in zeven sloten tegelijk lopen.’
‘Misschien heb je dit artikel al eerder gelezen op Franska.nl. Omdat we blijven groeien willen we deze mooie verhalen ook graag delen met onze nieuwe lezeressen.’
Er is veel over te vertellen, over moeders en dochters. Daarom hebben we er een reeks van gemaakt waarin elke week andere moeders en/of dochters aan het woord komen. Allemaal met relaties waar we ons aan kunnen spiegelen, in kunnen verdiepen, over kunnen verbazen, van kunnen genieten en van kunnen leren.
Heb jij een moeder-dochterverhaal dat je wilt delen? Dat kan ook anoniem. Als je mailt naar info@franska.nl onder vermelding van ‘moeders en dochters’ nemen wij contact met je op.
