Franska.nl

Dromen doet een mens goed en daarom droom ik heel wat af. Over mijn grote camperreis bijvoorbeeld, die een jaar duurt en die naar Oost-Europa voert en waarbij ik minimaal Slovenië, Kroatië, Hongarije, Roemenië en Bulgarije ga zien en wie weet ook nog Macedonië, Albanië, Kosovo en Montenegro – of zo. Het is het grote avontuur dat deze droom zo de moeite waard maakt. De trek naar culturen die ik nog niet eerder verkende, het altijd onderweg zijn en dat er voor de rest geen ene moer moet. Waar ik ook graag over droom is dat ik morgen de loterij win en wat ik vervolgens allemaal ga doen met die miljoenen en dat dat sowieso iets is voor zielige kinderen en dito dieren. Nog een? Ik heb er nog wel honderd. Grote en kleine dromen. Volstrekt onhaalbaar en wie-weet-op-een-dag-toch-nog-dromen.

Van de meeste dromen die we dromen komt nooit iets terecht, maar dat hoeft het dromen heus niet minder fijn en nuttig te maken. Trek je wat dat betreft ook vooral niets aan van je coach die zegt dat je er juist wél voor moet gaan om je dromen na te jagen want heel veel coaches roepen maar wat.

Er moet altijd wat te dromen overblijven namelijk, weten we uit de psychologie. Want alleen al het fantaseren over hoe ideaal het leven kan zijn heeft een functie: de fantasie neemt ons mee op een reis die ons wegvoert van de realiteit, weg van de sleur. En daardoor werkt dromen ontspannend. We krijgen er nieuwe energie door. In de meeste gevallen althans. Want als je een baan hebt waar je doodongelukkig van wordt, kom je er niet mee weg om te gaan lopen dromen over beter, maar kun je beter gaan solliciteren. Of in mijn geval van het winnen van de loterij: mocht er een dag komen dat er geen geld meer is om eten te kopen, dan is het beter om een moestuintje aan te leggen dan om mezelf gek te maken met het idee dat de jackpot voor mij is.

En wat die reis met die camper betreft? Ik weet niet eens of ik van kamperen hou want ik heb nog nooit gekampeerd. Ik weet niet hoe het is om een jaar op een paar vierkante meter te leven want ook dat heb ik nog nooit gedaan. Maar het idee van een jaar de hort op zijn en elke ochtend wakker te worden zonder al te veel gedoe, daar blijf ik voorlopig nog wel even fijn over dromen. Net als vriendin P. die er, net als héél veel andere mensen, al eeuwig van droomt om een B&B te beginnen aan de Middellandse Zee. Lekker blijven dromen, zou ik zeggen. En je vooral niet af laten leiden door de rampscenario’s uit Ik Vertrek en consorten.