Tobias krijgt altijd zijn zin
Als Madelon een middag op haar kleizoon past is dat geen succes. Volgens haar schoondochter is Tobias hoogsensitief, maar Madelon denkt daar anders over.
‘Ik heb een middag op mijn kleinzoon gepast, waarna ik doodmoe op de bank plof. De woonkamer is een chaos maar ik heb de puf niet om op te ruimen. Overal liggen legoblokjes op de grond, de tafel is bezaaid met Playmobil en op de televisie hoor ik de vervelende stemmetjes van de kinderfilm die ik had opgezet.
Ik ben bekaf en behoorlijk nijdig ook. Want Tobias, mijn kleinzoon van vijf, is niet bepaald een makkelijk jongetje. Simpele dingen als aan tafel je boterham opeten en je aankijken als je tegen hem praat doet hij niet. Hij is verschrikkelijk eigenwijs en als hij zijn zin niet krijgt gaat hij met dingen gooien.
Het begon al toen mijn schoondochter hem vanmorgen bracht. Krijsend klampte hij zich aan haar vast. En toen ze knielde en hem zachtjes uitlegde waarom ze weg moest ging hij alleen maar harder huilen. Ik probeerde hem af te leiden met een mooie kleurplaat, maar daar wilde hij niets van weten.
Het is niet de eerste keer dat het zo gaat. Volgens mijn schoondochter is Tobias een hooggevoelig kind dat heel snel overprikkeld raakt. Het vraagt volgens haar heel veel aandacht en structuur om dat in goede banen te leiden. Eerlijk gezegd vind ik dat nogal flauwekul en denk ik dat Tobias gewoon precies weet hoe hij zijn ouders naar zijn hand kan zetten.
Al vanaf zijn geboorte stond alles in het teken van Tobias. Als mijn zoon en schoondochter op zondag kwamen eten kon het zomaar gebeuren dat ze halverwege het hoofdgerecht naar huis wilden rijden omdat Tobias maar bleef huilen boven in zijn campingbedje op de logeerkamer. Ik beet dan nog liever mij tong af dan dat ik er iets van wilde zeggen. Laat dat kind nou toch gewoon eens huilen, dacht ik dan. Met dat softe gedrag kweek je toch verwende kinderen?
Als ik op mijn andere kleinkinderen mag passen is het altijd heel gezellig, maar als Tobias komt is het altijd moeilijk. Ik doe heus mijn best om het hem naar de zin te maken, maar soms moet hij wel even naar me luisteren.
Toen we met de lunch aan tafel zaten wilde hij zijn boterham niet opeten. Maar ik vond dat hij pas aan zijn snoepje mocht beginnen als hij zijn bordje leeg had gegeten. Eerst begon hij te dreinen en liep hij steeds van tafel. Maar ik laat me niet ringeloren door een kind van vijf en zette hem zonder pardon steeds weer op zijn stoel. Toen werd Tobias zo boos dat hij begon te krabben en te schoppen. Daarna gooide hij al zijn speelgoed door de woonkamer. De bak met lego kieperde hij zo om terwijl hij me aan bleef kijken. Hij stond me gewoon uit te dagen. Uiteindelijk heb ik hem maar voor de televisie gezet in de hoop dat hij zou afkoelen.
Gelukkig kwam mijn schoondochter hem al vroeg halen. Toen ze de rommel in de woonkamer zag vroeg ze wat er was gebeurd. Ik probeerde rustig uit te leggen dat Tobias vandaag wel erg veel negatieve aandacht vroeg, maar mijn schoondochter dacht daar anders over. Ik wist toch zeker wel dat Tobias hooggevoelig is? Zij ziet het meteen aan Tobias als er zo’n explosie komt. En weer kreeg ik een opsomming van dingen waar ik rekening mee moest houden.
Ik houd echt van al mijn kleinkinderen, maar eerlijk gezegd zou ik het niet erg vinden om voorlopig even niet op Tobias te hoeven passen. Ik heb er echt moeite mee dat mijn schoondochter dat kind zo de hand boven het hoofd houdt. Hij moet toch leren dat hij niet altijd zijn zin kan krijgen?’
Door: Madelon
