50+ Mannen met een tweede leg

 

Dit denkt Tineke allemaal als ze die mannen ziet…

 

Gisteren vroeg iemand op de redactie wat ik vond van de vijftigplusman met een tweede leg.

 

Pfff, vind ik daar iets van? dacht ik toen. Ik ben eigenlijk alleen maar blij dat ik niet in hun schoenen sta. Je wordt namelijk best wel vaak beledigd door van die types zoals ik.

 

Ik werkte ooit in een zwembad en daar kwam een aller-schattigst jochie vaak gezellig even bij me aan de kant zitten. Hij wilde dan gewoon alleen maar naast me zitten, en ik vond dat prima.

 

Het kereltje was daar steevast met een wat oudere meneer, die alleen maar aandacht voor zijn telefoon had. Dus dan vroeg ik het kleintje maar even naar school, zwemles, vriendjes, sportschool en zijn leventje tot dusver. En zijn opa vond dat prettig, want die knikte af en toe vriendelijk en bemoedigend dat ik vooral moest doorgaan, zodat hij op zijn telefoon kon blijven kijken.

 

Maar op een dag kwam het ventje naar me toe en zei: ‘Juf, ik moet poepen.’

 

‘Tsja, lieverd,’ was toen mijn antwoord, ‘dat moet je dan even aan opa vragen, want ik kan hier niet zomaar weglopen.’ En ik seinde tegelijkertijd naar opa, om hem aan te zetten tot actie.

 

 

‘Aan opa?’ zuchtte het ventje toen. Hij had dit duidelijk al vaker meegemaakt.

 

‘Dat is mijn vader hoor’, verbeterde hij net hard genoeg zodat de oude baas het horen kon.

 

En ik zag papa zuchten. Dit overkwam hem wel vaker.

 

En het zalige “jonge” gevoel, dat hem had overvallen bij het zien van de zwangerschapstest, was duidelijk verdwenen vanaf het moment dat de nachten weer gevuld waren met gehuil in plaats van seks.

 

Ook afschuwelijk voor de moeder van zo’n tweede leg, trouwens! Ligt in de ene kamer je baby te krijsen, en in de andere (logeer)kamer je vent te snurken.

 

Want laten we eerlijk zijn: hoe ouder ze worden, hoe meer lawaai eruit komt.

 

En zo’n heel gezin dat dan in aparte kamers wakker ligt, dat lijkt me ook niet echt gezond. De druk dat je móet slapen, omdat je nog aan je carrière moet werken! Pfff. Er moeten misschien wel meerdere kinderen uit een vorig gezin ook nog onderhouden worden. Maar je ex wil binnenkort wel de helft van je pensioen! En die tweede leg moet straks natuurlijk wel nog kunnen studeren. Maar die dakkapel moet er ook nog op. Och, de drúk.

 

Terwijl onze ouders vanaf pak ‘m beet 57 met de vut gingen – en daarom in alle rust nu negentig worden – moet zo’n man zich opnieuw gaan storten op luiers, fruithapjes, zwemles, fietsles, afscheidsmusicals, schoolkeuzes, brommerreparaties, huiswerk, sportclubs, en voorlichting.

Zit ie dan weer bij de buurthuiscursus ‘pubers en drugs’? En bij de eerste leg hoorde hij al dat de drugs van nu 10x sterker en gevaarlijker waren dan in onze tijd. Dus dan zal het nu wel 20x sterker zijn!

 

Mijn hemel, die zorgen weer. Daar ga je dus die negentig niet mee halen, denk ik.

 

Wat dan voor zo’n nieuwe leg helemaal niet leuk is. Maar met een klein beetje mazzel heb je dan wel oudere halfbroers en -zusters die dan weer opa en oma willen spelen voor je. Want ik hoorde op de redactie ook dat sommige mannen aan een tweede leg beginnen met een vrouw die jonger is dan de kinderen uit de eerste leg.

 

Écht??

 

Nou, daar vind ik wél iets van, denk ik. Maar die mening neigt dan meer naar de vrouwen in dit geval.

 

Want wat zou dáár nou achter zitten? Dat je in de overgang wilt rollen met daarnaast dan de zorg over je vent? En dat je dan ook nog maar een kwart van zijn pensioen krijgt wanneer je het toch opgeeft. Pfff, ook dáár moet ik niet aan denken.

 

Gut, ik voel me ineens heel relaxed oud worden. Bedankt meisjes van de redactie!

Door: Tineke

Tineke is schrijfster van de boeken “Toch?” en “Stof Genoeg” en ze blogt ook zo nu en dan. Ze woont op het platteland met één (leuke) man, twee (lieve) kinderen, drie (onbespeelde) muziekinstrumenten, vier (wisselende) mantelzorgprojecten, een (bijna) vijfde boek, haar zesde (luie) kat, en (dus) ongeveer zeven muizen.

Afbeelding van Tineke