Franska.nl

Nu is opruimen ook al gevaarlijk

 

’t Is wat. Ik word altijd een beetje (heel erg) moe van al dat commentaar op de overheid en de handhavers, wist je dat?

 

Lekker makkelijk (anoniem) vanuit je luie stoel op alles mopperen wat je zelf niet hoeft te regelen, denk ik dan. Ik denk als iets me niet bevalt meestal: ‘Volgende keer maar weer op iemand anders stemmen.’ Maar om nou meteen op sociale media helemaal los te gaan en alles beter te weten: nee hoor. 

 

Ik realiseer me namelijk dat ik nou eenmaal niet altijd mijn zin kan krijgen. Dat er soms ook dingen gaan zoals anderen dat willen, en dat ik me dan moet aanpassen aan wat beter is voor het grote geheel. 

 

Maar soms… Soms snap ik het ook niet meer.  

 

Waarom wordt bijvoorbeeld voor het ene vergrijp wél de politie ingezet, en voor het andere niet? 

 

Zo las ik over iemand die in Zwitserland zijn troep had achtergelaten in de trein, en dat die persoon daarom nu gezocht werd. Beetje overdreven, toch?

 

Terwijl in Nederland weer iemand bijna gearresteerd werd, omdat hij thuis stond schoon te maken! Echt hoor! 

 

Maar eerst die trein. 

 

‘Denk om uw spullen bij het verlaten van de trein’, je leest het in bijna elke coupé. Vergeet je paraplu niet mee te nemen, en laat je snoeppapiertjes niet achter voor een ander. Heel ingewikkeld is het niet, maar toch ontgaat het velen nog regelmatig. Zo is er ooit iemand geweest die per ongeluk een heel dure Stradivarius (viool) in de trein had achtergelaten, en schijnt het achterlaten van een laptop zelfs erg vaak te gebeuren. 

 

Maar meestal komen die mensen er dan zelf wel weer om, en kunnen ze bij de afdeling gevonden voorwerpen hun spulletjes weer ophalen. Opgelost! 

 

Alleen een vergeten bananenschil, daar komt bijna nooit iemand voor terug, en daar hebben ze dan weer schoonmakers voor. Zij doen zuchtend het werk dat onmisbaar is. Want stel je toch eens voor dat zij er niet waren mensen! Je zou niet meer kunnen zitten in het openbaar vervoer, en je kleeft aan de paal vast wanneer je die vastpakt om niet om te vallen. Jakkie. 

 

Maar goed, in Zwitserland had iemand dus iets achtergelaten in de trein wat je echt niet zomaar weggooit. En toch werd het ook niet meer opgehaald bij de afdeling gevonden voorwerpen. Raar! 

 

Het ging namelijk om 3,5 kilo aan goudstaven!

 

Oeps, vergeten. En er zeker nog steeds geen erg in gehad. 

 

En ja, dan gaan de autoriteiten dus naar je op zoek. Ik weet niet in welke context dan – om je te bekeuren voor het niet opruimen, of toch voor het terugbezorgen van je waardevolle spullen – maar ik vind dat ze hier best wel lang gewacht hebben met op zoek gaan naar de “dader” als het over opruimen gaat. 

 

Dat doen ze in Nederland veel sneller! 

 

In Rotterdam rukte onlangs een hele politiemacht uit voor iemand die zelfs nog bezig was met opruimen. En dat dan ook nog bij de daklozenopvang. Hoezo maken die vaak troep? Helemaal niet dus! 

 

Maar een politie-inval omdat iemand opruimt, vind ik dan wel weer een beetje de andere kant van Zwitserland. 

 

Maar ja, er werd melding gemaakt van iemand die in een huis stond te zwaaien met een groot wapen! Dus dan moet je wel. En daar gingen ze hoor. Straat afgezet, politiehelikopter boven de wijk. Maar bij aankomst bleek dat wapen dus gewoon een stofzuigerslang te zijn. Tsja… soms zit het mee, en soms zit het tegen. En ik moest er stiekem wel vreselijk om lachen ook. Ik zie zoiets dan voor me.

 

Maar dat ze bij het níet opruimen een paar maanden wachten, en bij het wél opruimen al meteen binnenvallen, geeft volgens mij ook wel een beetje de onrust in de wereld aan. 

 

Kunnen we die misschien weer een beetje gaan opruimen dan?