Tineke is in de olie
Computers en internet staan gelijk aan feest. Alles kun je erop vinden, en alles is leuker en sneller dan in het gewone leven.
Neem nou de laptop. Je pakt hem, klapt hem open en …
Een update. Of mijn beveiligingssysteem vind het weer tijd om uitgebreid alles na te lopen. En een column schrijver? Mooi niet dus!
Maar ik wil zelf bepalen wanneer ik werk, en dat niet overlaten aan Windows, Office, HP, Trend Micro of Ziggo. Ja, die laatste wil ook nog weleens tegengas geven. Dan wil ik iets opzoeken of verzenden, maar dan heb ik op dat moment net weer even geen internetverbinding. Soms door een storing, maar ook vaak omdat ik gewoon in een gat woon waar heel slecht bereik is.
En ik weet wel: bij “Ik Vertrek” moesten mensen soms ook het hele wildpark af op zoek naar een sliertje internet. Maar die mensen kozen daarvoor, en ik niet. Ik ben vertrokken uit Amsterdam met het idee dat ik in andere delen van Nederland ook wel bereik zou hebben.
En of alles er nou echt zo veel sneller en duidelijker van wordt?
Ik bak, bijvoorbeeld, graag in olie. Waarom? Omdat ik op internet las dat dat gezonder zou zijn dan bakken in boter. Tot zo ver alles nog duidelijk.
Maar toen …
Toen viel ik in een internetartikel over verschillende soorten olie. Palmolie was erg slecht voor het milieu, en zonnebloemolie zou veel beter zijn. Dat bevat bovendien veel meer vitamine E en K dan olijfolie, en “K” is nodig voor de bloedstolling en “E” gaat verouderingsprocessen tegen, ondersteunt de stofwisseling, is essentieel voor vruchtbaarheid en ondersteunt hart, haar, bloedvaten, het immuunsysteem, het zenuwstelsel, de botten, spieren, lever, huid, weefsels en ogen. Pffff.
Je zou dus eigenlijk al op zonnebloemolie kunnen leven, dacht ik nog. Maar dat bleek uit het volgende artikel waar ik naartoe werd geleid niet het geval. De meervoudige onverzadigde vetten in zonnebloemolie kunnen gaan oxyderen bij verhitting, en dan komen er schadelijke Aldehyden vrij die het DNA beschadigen en daarmee ziektes in de hand werken. En dat alles had olijfolie weer niet, dus … nou ja, je raadt het al.
Maar toen bleken er weer meerdere soorten olijfolie te bestaan, zo las ik op een olijfoliesite. Extra Vierge voor koude maaltijden als salades. En Tradizionale, of Milde olijfolie, om in te bakken. Die eerste is wel een stuk duurder, zo stond er, want die moet binnen 24 na de pluk geperst zijn om die maagdelijke naam te mogen dragen. En ja … daar betaal je natuurlijk voor.
Oké … Twee soorten olijfolie in de kast dus. Ja, ik doe alles om gezond te blijven.
Maar toen … Toen popte er een uitzending van “Keuringsdienst van Waarde” op. En wat ontdekten ze daar? Dat de Extra Vierge allang niet meer de duurdere olijfolie is, maar dat ze het publiek eerst aan dat idee hadden laten wennen en toen ijskoud (en heel slecht) de mildere vormen juist duurder hadden gemaakt dan de maagdelijke persing.
Had niemand in de gaten gehad.
Bovendien bleken ze in Italië, waar de olijfolie vandaan komt, dubbel te liggen om onze mildere en traditionelere vormen. Die kennen zij daar helemaal niet. Daar bakken, braden en smeren ze met één en dezelfde soort, begreep ik.
En “plop”, toen vond mijn laptop het tijd om in één keer uit te floepen, omdat ik in twee seconden tijd van 37 naar 0 procent voeding was gegaan. Nahhhh …
Ik ben er dus nog effe niet uit met die gezonde voeding. Maar ik vond wel dat ik een beetje boter op mijn hoofd had gehad.
Zal ik een borrel pakken?, dacht ik nog boos.
Maar ja … voor je ‘t weet ben je dan toch weer in de olie. Hik.
Door: Tineke
Tineke is schrijfster van de boeken “Toch?” en “Stof Genoeg” en ze blogt ook zo nu en dan. Ze woont op het platteland met één (leuke) man, twee (lieve) kinderen, drie (onbespeelde) muziekinstrumenten, vier (wisselende) mantelzorgprojecten, een (bijna) vijfde boek, haar zesde (luie) kat, en (dus) ongeveer zeven muizen.
