Franska.nl

Team-Bill-ding
 

Onlangs heb ik mijn eerste vaccinatie ontvangen. En na de prik moet je dan vijftien minuten blijven zitten om te kijken wat er met je gebeurt.

Krijg je uitslag, val je flauw of volgt er iets anders dat nog aandacht van een arts vraagt, dan word je meteen geholpen. Gebeurt er niets, dan mag je naar huis en help je een beetje mee om dat ellendige virus de wereld uit te krijgen. Dan mag je dus trots zijn op jezelf.

 

Maar gebeurt er dus wél iets, dan… Ehhh, ja, dat weet ik eigenlijk niet. Ik heb gelukkig niemand iets zien oplopen van die prik. Iets wat ik van dat virus helaas niet kan zeggen.

 

Maar toch… Als je daar dan zit… Dan moet je toch even denken aan de chip waarvan sommigen zeggen dat je die dan ingespoten hebt gekregen. Dat gaat vanzelf als je veel fantasie hebt.

 

Ik ben nu dus misschien wel traceerbaar voor Bill Gates, denk ik weemoedig als ik mijn kwartiertje moet uitzitten. En ik zie de vreselijke beelden uit India weer voor me. Waar mensen sterven op straat, omdat er geen zuurstof meer voorhanden is.

 

Zou meneer Gates die beelden ook zien, vraag ik me af. Ik denk het wel, want hij steekt veel geld in onderzoek naar, en oplossingen tegen corona.

 

En in India geven ze de regering dan de schuld van het uit de hand lopen van de situatie, bedenk ik ook nog. Ze zijn er te laks geweest met maatregelen, vindt men daar.

 

Terwijl wij hier weer protesteren tégen de maatregelen en de regering de schuld geven van het feit dat het vaccineren wat langzamer gaat, omdat ze het graag goed en veilig willen doen.

 

Het is ook nooit goed.

 

En dat er hier dan mensen zijn die het vaccin gewoon weigeren – en dat er daarom containers vol prikken worden weggegooid die de mensen in India, of andere arme landen, heel graag hadden willen hebben – dat stemt mij wel verdrietig.

 

Hmm… zou Bill het nu kunnen zien dat ik verdrietig ben, denk ik plotseling.

 

En hé, denk ik ineens, ging Bill Gates niet scheiden? Effe mijn haar dan een beetje goed doen! Want Bill Gates is toch schathemeltjerijk? Stel nou dat hij mij hier nu ziet zitten door die chip? En stel nou dat hij denkt: wat een leuk mens. Wat een dappere vrouw dat ze zich heeft laten prikken om zo zichzelf, en hopelijk ook anderen, te redden. Misschien redt zij nu zelfs iemand die zich niet heeft laten vaccineren! Iemand die nu niet meer besmet kan raken met COVID-19, omdat zíj zo dapper was om zich te laten inenten. Wat een heldin die vrouw! En wat zit haar haar leuk nu ze het even goed doet. Zal ik haar eens bellen? Dat moet toch lukken met dat 5G van tegenwoordig?

 

En ik voel meteen of mijn telefoon trilt.

 

Maar helaas… Het waren mijn handen die nog wat natrilden. Ik vind zo’n prik namelijk hartstikke eng, maar ik doe het toch. Voor mezelf en voor anderen.

 

Bovendien denk ik dat ik ook wel gewoon dood wil als er echt iets schadelijks in die prik blijkt te zitten. Iets wat mij dan bewust zou zijn ingespoten door een stelletje slechteriken. Ik moet er niet aan denken dat ik dan overblijf met die slechteriken, maar zonder mijn dappere dierbaren die zich lieten inenten. Dus ik ben trots op mezelf dat ik het gedaan heb.

 

Nou ja, mocht Bill me dus gaan bellen, en het wordt wat tussen ons, dan ga ik meteen een stichting opzetten waarmee ik de wereld een beetje beter kan maken, en dan…

 

Of…?? … Ach, neeee. Mijn kwartiertje is om. Ik ga gewoon naar huis.